Om het jaar af te sluiten presenteren de redactieleden één voor één hun Best of the Year!
In een top 10 (of 5 of 3,5) noemen ze de spellen uit 2018 die zij het leukste vonden. Wie niet genoeg toppers uit 2018 heeft geprobeerd, zal ook oudere spellen noemen. Dit zullen dan wel spellen zijn die ze dit jaar hebben leren kennen.

Vandaag is redactielid Sander aan de beurt.

Poeh, een toplijstje van het jaar 2018, daar vraag je me wat. Ondanks dat er in mijn leven al de nodige spellen de revue zijn gepasseerd, heb ik nog altijd het idee dat er erg veel aan mijn neus voorbij gaat. Niet zo gek ook, gezien het indrukwekkende tempo waarmee Kickstarters als paddenstoelen uit de grond schieten. Dit jaar was voor mij dan ook een jaar waar oudere en nieuwere spellen mijn hart hebben veroverd. Het ene spel deed dat sneller dan het andere, dat moet gezegd worden, maar allen mogen ze van mij met enige regelmaat uit de kast getoverd worden. Een top 5 is het voor mij niet geworden, maar ik wil graag vier spelletjes in het zonnetje zetten!

Berenpark

En ik maar denken dat ik een spel uit 2018 aan mijn lijst kon toevoegen. Mooi niet dus. Berenpark van 999 Ggames is namelijk een spel uit 2017, waarin ruimtelijk inzicht een hoofdrol vertolkt. De gelijkenissen met Ubongo worden al snel getrokken, maar Berenpark heeft meer diepgang dan het spel van White Goblin Games. In Berenpark moet je een dierentuin zo vol mogelijk bouwen met dierenreservaten, toiletten en speeltuinen. Dit moet allemaal precies passen, om zo berenstandbeelden te kunnen plaatsen die je veel punten opleveren. Je kunt tegenstanders bewust dwarszitten, maar de mogelijkheden zijn schaars hiervoor. Wellicht iets te schaars in mijn opinie, maar het is een zeer luchtig en vermakelijk spel dat met een lekker tempo gespeeld kan worden. Ideaal als tussendoortje voor het zwaardere werk!




Unfair

Je hebt soms van die spellen waarbij je in eerste instantie niet zozeer wordt betoverd door de inhoud van het spel, maar door de doos. Het voelt aan als een godszonde om op een verpakking af te gaan, maar in het geval van Unfair heeft me dat geen windeieren gelegd! In Unfair ben je de baas van een pretpark dat je volbouwt met uiteenlopende attracties, die je uiteindelijk van de nodige updates kunt voorzien. Daarnaast kun je je personeelsbestand bijwerken, wat de nodige voordelen oplevert. Aan het eind van de rit (jaja, we blijven in de context!) zal alle pracht en praal je bezoekers en daarmee inkomsten opleveren. Maar pas op! Je kunt wel lekker je eigen pretparkje bouwen à la Rollercoaster Tycoon, maar in tegenstelling tot dat digitale pareltje kun je hier wel flink lastig gevallen worden door externe factoren. Je tegenspelers kunnen namelijk kaarten spelen die je topattracties laten sluiten, zoals een corrupte inspecteur of een groepje vandalisten. En alsof dat nog niet erg genoeg is, kunnen er ook algemene events plaatsvinden, die voor iedereen nadelig uitpakken. Nee, eerlijk is het spel zoals de naam al zegt niet, maar veel lol beleefde ik er dit jaar wel aan!




When I Dream

Je hebt van die dertien-in-een-dozijn-spellen, waarvan je na de uitleg al denkt: ‘’Waar heb ik dit eerder gezien of gehoord?’’. Dit is iets wat je bij When I Dream hoogstwaarschijnlijk niet zult ervaren. Het spel doet een nadrukkelijk beroep op je creatieve vermogen, waarmee je de droom van de hoofdrolspeler moet zien te sturen. Alsof Roald Dahl’s GVR zich in de snoepwinkel bevindt dus. Het verschilt echter per ronde of je het een vermakelijke droom of een nachtmerrie wilt laten worden. Terwijl de eerdergenoemde hoofdrolspeler geblinddoekt klaar zit, komen de andere spelers te weten wat hun rol is die nacht. Zijn ze feeën, die de dromen zo moeten sturen zoals de kaarten dat ingeven? Of zijn het bullebakken, die de droom een totaal andere kant willen opsturen? En alsof dat nog niet erg genoeg is, zijn er ook zandmannetjes met een persoonlijkheidsstoornis. Zij zullen namelijk soms het goede en soms het fouten inbrengen. En jij maar ratelen met die blinddoek op je hoofd!



Avalon: The Resistance

Wat een verademing was dit spel op de Budgetspelen meeting dit jaar! Avalon: The Resistance heeft mij een uitweg geboden voor Weerwolven van Wakkerdam, waar ik een steeds grotere hekel aan heb gekregen. Het uiterst voorspelbare spel met lukrake beweringen komt mij al jaren de spuigaten uit, maar zonder een schappelijk alternatief aan te bieden, zal de meute niet naar je luisteren. Avalon: The Resistance is dat alternatief. Weerwolven van Wakkerdam met meer diepgang en met, zeker niet onbelangrijk, een podium tot het eind van het spel. Geen geïmproviseerde stemmingsronde die je de kop kost omdat je verdacht moest niezen in de eerste nacht. Heerlijk, ik houd ervan.



Tot zover mijn uiterst bescheiden lijst aan ontdekkingen in 2018. Kerst komt steeds dichterbij en wellicht is er nog tijd om één van onze genoemde parels onder de kerstboom te laten leggen. Grijp je kans! Of wellicht hebben jullie nog adviezen voor mij om snel in te pakken?