Saampjes voor mijn spellenkast.
Mijn zoons liefde voor spellen begon toen de aarde, sinds zijn geboorte, zes rondjes om de zon had gemaakt. Hij keek mee met de potjes Catan en Carcassonne die regelmatig op tafel kwamen. Je kon de tandwielen bijna in zijn hoofd zien draaien. Ik besloot daarom de Junior versies in huis te halen. Hij was echter al zo gewend aan de volwassen versies dat dit geen succes was. Uiteindelijk speelde hij met de volwassenen mee. Sterker nog: hij bedacht zijn eigen tactieken en ging er regelmatig met de winst vandoor.
Carcassonne
Maar net als vele kinderen van zijn leeftijd was daar ook de verleiding van videospellen. Vooral Nintendo (Wii, WiiU, 3DS en uiteindelijk Switch) vond hij erg leuk. Super Mario, Kirby en Zelda zijn nog steeds zijn favorieten. Dit komt ook omdat dat de spellen zijn die ik in zijn bijzijn heb gespeeld. Zo vader, zo zoon.
De laatste jaren groeide mijn verzameling explosief met een grote variatie aan spellen. Bram raakte bekend met miniaturen, nieuwe spelmechanismen en niet-Nederlandstalige spellen. Ook werd het steeds normaler dat een spel meer dan twee uur kon duren (inclusief uitleg en gezellig gebabbel). Heel even heeft mijn zoon geprobeerd mini’s te verven maar - in tegenstelling tot zijn vader - heeft hij daar nooit het geduld voor gehad.
Pandemic: Reign of Cthulhu, welke we samen geverfd hebben.
Hoewel de spellen soms aanzienlijk complexer werden dan het eerder genoemde Catan, bleek dit voor hem geen probleem. Ik zal nooit vergeten dat we samen Russian Railroads aan het leren waren (we speelden samen als één speler) en hij mij begon te vertellen wat we moesten doen. Zijn keuzes waren altijd beter dan die van mij. We verloren wel, maar we scoorden veel hoger dan wanneer ik het in mijn eentje had gespeeld.
Russian Railroad met American Railroads uitbreiding.
Nu zit mijn knul op de middelbare school. Toen ik zijn leeftijd had, speelde ik samen met vrienden op de SNES of Megadrive. Tegenwoordig spelen ze online. Vooral Fortnite heeft zijn voorkeur. Hij zit ook liever alleen achter de TV dan samen met zijn vader aan tafel een spel te spelen. Des te meer koester ik de momenten wanneer hij wel een spel met mij speelt. Dan hebben we samen weer de grootste lol.