Samengesteld door: Elin Derks
10. Nice Try – The Challenge Party Game
Type spel: party game
Spelers: 4-8
Speelduur: 60-90min
Leeftijd: 12+
Een goede party game kan er altijd wel bij. Mijn hoop vestig ik dit jaar op Nice Try - The Challenge Party Game, een spel waarin je in teams fysieke en cognitieve uitdagingen aangaat. Leuke twist in het spel is dat je met je team eerst een bod uitbrengt en dat alleen het team met het hoogste bod de opdracht moet uitvoeren. Die is bijvoorbeeld “Gooi een muntje in de lucht en vang het op met de achterkant van je hand. Hoe vaak lukt dat van de tien keer?” Roep je met jouw team het hoogste getal? Aan jullie de eer. Lukt het niet, dan verandert je bod in minpunten. Dit kan een heel leuk of heel suf spel zijn – we gaan het zien. Fijn in ieder geval dat het een lekker fysiek spel is. Dat mag wat mij betreft wel meer in de spellenwereld.
9. Daedalus’ Maze
Type spel: abstract strategy
Spelers: 2-4
Speelduur: 30min
Leeftijd: 8+
Ik ben meestal niet zo van de abstracte denkspellen, maar dit klinkt interessant. In Daedelus’ Maze, gebaseerd op die Griekse mythe van de minotaurus in het doolhof en zo, moet je een weg naar het midden van een, tja, doolhof vinden. Daar ligt een schat te wachten die je zo snel mogelijk naar buiten moet zien te krijgen. Heeft een van de spelers de schat gepakt, dan ontwaakt Het Beest en begint de jacht. Extra spannend is dat het doolhof tijdens het spel verschuift door een “spinning mechanism”. Dat lijkt me nou geinig: denk je bijna buiten te zijn, verschuiven ineens de muren en sta je oog in oog met een woest monster. Gezellig.
8. Carnival of Monsters
Type spel: card drafting
Spelers: 2-5
Speelduur: 45min
Leeftijd: 12+
Eén van mijn favoriete spelmechanismen is card drafting, waarbij je uit meerdere kaarten steeds de beste moet zien te kiezen. Het nieuwe card-draftingspel Carnival of Monsters is ook nog eens ontworpen door sterontwerper Richard Garfield, de man die met zijn Magic: The Gathering menig spellenwinkel uit de rode cijfers hielp. Thema van het spel is dat je als monstroloog (ja ja) de juiste kaarten verzamelt om exotische monsters te kunnen vangen. Fantastic Beasts meets Sushi Go dus. Kom maar door.
7. Shake Up
Type spel: omgekeerde deck builder
Spelers: 1-2
Speelduur: 15-25min
Leeftijd: 10+
Deck-building kende je misschien al? In dit mechanisme start je met een kleine stapel kaarten, die je tijdens het spel uitbouwt en versterkt. Shake Up werkt precies andersom: je begint met veel kaarten, maar moet die tijdens het spel zien kwijt te raken. In Shake Up beslis je over het lot van de werknemers van een armlastig IT-kantoor. Om weer winst te maken, zul je moeten kiezen wie je wel en niet ontslaat - en wanneer. Dure werknemers hebben ook weer waardevolle skills, die je niet te vroeg kwijt wilt zijn. Doel van het spel is om je deck zodanig op te schonen, dat het IT-kantoor weer winst begint te maken. Wie dat als eerste voor elkaar krijgt, wint. ‘Reverse deck building’ of ‘deck deconstruction’ heet dit spelprincipe en dat kende ik nog niet. Zeker het uitproberen waard dus.
6. Paris: New Eden
Type spel: post-apocalyptisch, dice-drafting
Spelers: 2-4
Speelduur: 45min
Leeftijd: 10+
In Paris: New Eden is Parijs door een apocalyptische gebeurtenis vervallen tot een woestenij. De Eiffeltoren is doorgroeit met bomen, de boulevards zijn verlaten, maar hier en daar verschuilen zich nog dobbelstenen. Dobbelstenen, ja – dat zijn de overlevenden, die je kunt rekruteren om Parijs weer op te bouwen tot een Nieuw Eden. Ik stel me zo voor dat, hoe hoger de dobbelsteen, hoe meer voedsel, gereedschappen of vaardigheden de rekruut in de aanbieding heeft. Veel meer is er over het spel nog niet te vinden. Maar joh, dat post-apocalyptische wil er bij mij altijd wel in. En die Eiffeltoren met bomen erdoorheen: dat is gewoon een prachtig beeld.
5. Hurlyburly
Type spel: (on)handigheidsspel
Spelers: 2-4
Speelduur: 5-15min
Leeftijd: 10+
Dit vind ik nou leuk: een toren-bouw-en-katapult-spel waarvoor je minstens tien jaar moet zijn. In Hurlyburly bouwt iedere speler zijn eigen (kartonnen) toren en probeert hij andere torens om te knallen met een katapult. We hebben thuis al Rhino Hero: Super Battle staan, ook zo’n kinderspel voor volwassenen, waarin je gezamenlijk een wankele toren bouwt en hoopt dat iemand anders hem doet omvallen. Met katapulten erbij wordt het ronduit genieten. Ik kan over die bordspelhobby heel gewichtig doen, maar uiteindelijk vind ik het gewoon leuk om af en toe kinderachtig te zijn en te gieren van het lachen. Must-have!
4. It’s a Wonderful World
Type spel: card drafting, engine building
Spelers: 1-5
Speelduur: 30-60min
Leeftijd: 14+
Dit spel combineert card drafting met engine building – mijn andere favoriete mechanisme! In It’s a Wonderful World moet je een zogenaamd retro-futuristisch rijk zo snel en efficiënt mogelijk uitbouwen. Iedere ronde trek je daartoe zeven kaarten, waarvan je er één uitkiest en de rest doorgeeft. De stapels gaan net zo lang rond tot alle kaarten verdeeld zijn. Over je gekozen kaarten moet je vervolgens beslissen welke je inwisselt voor bonusblokjes en welke je behoudt om te ‘bouwen’. Eenmaal gebouwd levert een kaart iedere ronde weer grondstoffen op. Pak je dat slim aan, dan ontstaan er handige kettingreacties. Tenminste, als je rekening houdt met de kleuren van de blokjes en de volgorde waarin ze produceren. Of zoiets. Het klinkt in ieder geval boeiend. En wel handig ook, die niet al te lange speeltijd.
3. Tapestry
Type spel: civilization game
Spelers: 1-5
Speelduur: 90-120min
Leeftijd: 12+
Dit is geen nieuws natuurlijk: dat Jamey Stegmaier, de man achter Scythe en Viticulture, recentelijk een nieuw spel heeft uitgebracht. Met iets te veel tamtam heeft hij Tapestry een ‘civilization game’ genoemd. Dan denk je aan een complex beschavings-opbouwspel, waar je doorgaans tien uur per potje aan kwijt bent. Dat lijkt Tapestry vooralsnog niet te zijn, met zijn twee uur speelduur en vier pagina’s aan spelregels. Dice Tower’s frontman Tom Vasel noemde het een leuk, maar niet geweldig spel. Maar ja, het is Jamey Stegmaier, hè, de maker van mijn favoriete spellen. En gelukkig zette mijn favoriete bordspeljournalist, Mike DeLisio (lid van het Dice Tower netwerk en presentator van de podcast Sporadically Board), het meteen in zijn top tien favoriete spellen. Een heerlijke “efficiency puzzle”, noemt hij het. Ik ben voor!
Vanaf 1 november is Tapestry trouwens in het Nederlands verkrijgbaar via 999Games. Mooi om te zien hoe ze daar toch steeds meer – durf ik het te zeggen? – ‘echte’ spellen inlijven.
2. The King’s Dilemma
Type spel: overleggen, stemmen
Spelers: 3-5
Speelduur: 45-60min
Leeftijd: 14+
The King’s Dilemma lijkt een nieuw soort spel te zijn. Naar verluidt is het een interactieve, verhalende speelervaring, waarin je met drie tot vijf spelers door een ‘dilemma deck’ heen werkt. Iedere speler staat aan het roer van een belangrijke familie en beslist mee over het lot van het koninkrijk Ankist. Steeds verschijnt een dilemma op tafel, waar je samen met je medespelers over moet beslissen. Daarbij moet je zowel aan de toekomst van het koninkrijk als de specifieke doelen van jouw Huis denken. Ben je te egoïstisch, dan sneuvelt het rijk; ben je te altruïstisch, dan sneuvelt je Huis. Van speelsessie tot speelsessie ontwikkelt zich zo het verhaal van het koninkrijk. Dit zou wel eens heel interessant kunnen zijn.
1. Orléans: Stories
Type spel: bag building, storytelling
Spelers: 2-4
Speelduur: 60-180min
Leeftijd: 12+
Orléans (2014) staat al tijden in mijn top tien favoriete spellen. Het speelde een cruciale rol in de campagne van mijn echtgenoot om van mij een boardgamer te maken (samenvatting: dat is hem gelukt) en maakte me bekend met de principes van bag-building en engine-building. Nu gooit ontwerper Reiner Stockhausen er een portie storytelling bovenop. In Orléans Stories bouw je acht speelsessies lang, door acht tijdperken heen, je eigen koninkrijk uit in de Loirevallei. Ieder tijdperk brengt weer zijn eigen rampen en kansen met zich mee. Een “storytelling experience” noemt de uitgever het, die je meerdere keren kunt spelen. Meine Güte, dat is wel heel veel leuks in één doos. Het gaat weer een fikse €70,- kosten (buiten Essen €75,- trouwens) en dat ga ik er, vrees ik, ruimschoots voor over hebben.
Tot zo ver mijn Essen-wenslijst! Zit er iets tussen dat je aanspreekt? Of kijk je naar heel andere spellen uit? Laat het hieronder weten! Zo help je je medelezer een beetje grasduinen door die lange Essen previewlijst. De komende weken publiceren trouwens ook Anna, die zich richt op bijzondere thema’s, Klaas, die zich richt op speluitbreidingen, en Dick, die kijkt naar demospellen, hun lijstjes favorieten.