Het jaar 2021 hebben wij afgesloten met een knal, want ondanks een vuurwerkverbod werd er in heel Nederland toch veel kruit verschoten. Bij Budgetspelen kunnen wij het voorgaande jaar pas echt achter ons laten als wij hebben teruggekeken naar de bordspellen die ons het afgelopen jaar het meest zijn bijgebleven. Voor ieder crewlid is hun bordspel van het jaar 2021 verschillend. Daarom heeft ieder crewlid de ruimte gekregen om hun beste bordspel van 2021 in de spotlight te zetten.
Anna - Micro Macro Crime City
Als een echte Waar is Waldo detective zoek je je een weg door de bruisende stad in Micro Macro Crime City. De ANWB-wegenkaart van Europa is er niks bij. Dit alles om die ene vraag te beantwoorden: wie heeft toch die piano op dat arme konijn gegooid? Micro Macro blijkt namelijk een nogal duister stadje te zijn waar een (ongelukkige) moord om de hoek ligt. Door de stadsmap heen kun je de dag van het slachtoffer terug traceren. Metro in, metro uit, boodschapje hier, minnaresje daar. Het opsporingsteam in het programma Hunted is er niks bij. Het basisspel komt met een tiental missies welke oplopen in moeilijkheidsgraad, niks gaat kapot dus zodra je klaar bent kan het spel door naar de volgende. Een uitbreiding genaamd Full House is ook al te krijgen. Benieuwd naar de volledige recensie? Klik dan hier.
Mike - Anno 1800
Produceren, handelen en voldoen aan de eisen van je eilandbewoners. Anno 1800 was het bordspel dat mij het meest heeft bekoren in 2021. Ik houd van bordspellen die een puzzel voorschotelen, waarbij het in Anno 1800 gaat om zo effectief mogelijk met je beurten om te gaan. Hierbij moet je goed letten op wat je tegenstanders doen, want het handelen van specifieke producten is vaak makkelijker gedaan dan het zelf te produceren. Dus als je ziet dat een tegenstander een bepaald product gaat fabriceren, dan moet je dat vooral zelf niet doen.
Het fijne aan dit spel mechaniek is dat het hierbij niet draait om elkaar in de weg te zitten, maar meer hoe je van elkaar gebruik kunt maken. Voor mij persoonlijk is dat een hele fijne dynamiek om te hebben bij een bordspel. Tel daar nog bij op dat Anno 1800 een goede variatie weet te bieden door de verschillende opdrachtkaarten die aan het begin van het spel op tafel komen. Deze zijn bepalend voor de focus die een potje Anno 1800 krijgt. Ik moet alleen nog wel een keer een potje winnen, want zover eindigde Anno 1800 altijd in een verlies bij mij. Dat heeft mij er echter niet van weerhouden om Anno 1800 als mijn spel van het jaar te bekronen. Wil je meer weten over Anno 1800, lees dan mijn uitgebreide recensie, waarin Anno 1800 werd bekroond met een gouden expert budgy.
Stef - Paleo
Paleo bleek dit jaar een groot succes, niet alleen thuis maar ook bij de weinige bordspel avonden die we konden organiseren. Ook bij de familieleden die weinig spelletjes spelen was het snel uitgelegd en snel een favoriet.We spelen graag coöperatieve spellen en Paleo is een spel waar je echt coöperatief moet spelen om het spel te winnen
Je moet goed communiceren en de anticipatie wat er achter de 3 kaarten zit waar je uit moet kiezen tijdens het ontdekken is erg leuk. Het past er thematisch ook bij dat je als stamlid niet weet wat je tegen gaat komen. Tijdens het spel is iedereen ook tegelijk bezig en je blijft betrokken, ook al zijn je kaarten voor de huidige ronde op.
Het spel is eerlijk, niet te moeilijk maar wel met een degelijke uitdaging en genoeg herspeelbaarheid. De modules kan je vrij combineren en bieden veel afwisseling, waardoor elk spel anders is. De afwisseling en onvoorspelbaarheid van het spel maakt dit mijn favoriete spel van het jaar. Lees daarbij ook zeker onze recensie, waarin Paleo de gouden beginner budgy kreeg.
Patrick - Res Arcana
Hoewel ik graag heavy hitters als Ankh of Bloodborne zou neerzetten, is de waarheid dat deze nog niet (genoeg) op tafel zijn gekomen. Sowieso is het een vreemd jaar geweest met minder spelavonden en middagen dan ik gehoopt had, maar deze medium zware engine builder is verrassend vaak op tafel gekomen. Naast genoeg potjes, begin ik Res Arcana ook steeds meer te waarderen en is het makkelijk genoeg om aan mensen te leren, maar diep genoeg om serieus strategische duels aan te gaan.
Het ziet er om te beginnen schitterend uit en ook de houten resources zijn een leuke toevoeging aan de productie. Je bent een magiër en met een tiental kaarten bouw je een hopelijk goed geöliede machine om de winst te verzekeren. Zet leven om in dood en water in vuur om uiteindelijk met duurdere locaties goud om te zetten in overwinningspunten. De lol en kunst zit hem in het vinden van synergie van je artifacts en je magiër en om dat te optimaliseren. In de regels vind je naast een beginner vriendelijke opzet ook varianten om te draften en tegen een meer ervaren tegenstander begint dan de pret pas echt.
Wat ook zeker helpt zijn de twee uitbreidingen die de al indrukwekkende variatie nog verder brengen met demonen en zelfs een nieuwe parel resource met weer hele nieuwe strategische mogelijkheden. Ook zonder uitbreidingen maar met deze laatste toevoeging is Res Arcana wat mij betreft letterlijk een pareltje.
Klaas - Dune: Imperium
Eén van de spellen die het afgelopen jaar het snelst de top 100 van best gewaardeerde spellen op bordspel-walhalla BoardGameGeek beklom, was Dune: Imperium en ik snap helemaal waarom. Dat de sciencefictionfilm waaraan hij is opgehangen eindelijk in de bioscoop te zien was, hielp ongetwijfeld, maar ook mensen die niks hebben met Dune kunnen genieten van wat dit intense spel te bieden heeft.
Dune: Imperium is een race naar tien overwinningspunten, die worden bevochten met het spelen van kaarten en het plaatsen van werkers. Die werkers activeren plekken op het bord waarop je invloed kunt uitoefenen binnen fracties, geld kunt verdienen of kostbare delfstoffen van een onherbergzame planeet halen, maar je mag alleen naar locaties waarvoor je kaarten hebt die je toegang geven. Daarnaast wordt elke ronde afgesloten met een gevecht, dat nieuwe grondstoffen en punten op kan leveren. Er zijn maar weinig spellen waarbij ik van begin tot eind zo’n spanning voel als bij deze.
Plezierige spanning, want het is geweldig om vlijmscherpe tactieken te bedenken om je tegenstanders de pas af te snijden of op te bouwen naar de ene fenomenale beurt waarmee je de leiding pakt. Al zegt dat niet alles in Dune: Imperium, want het gevecht blijft altijd dichtbij elkaar en je moet steeds op je hoede blijven voor de onverwachte acties die de andere spelers uit hun mouw kunnen schudden. Fenomenaal!
Jannet - De Verdwenen Ruïnes van Arnak
White Goblin Games kwam dit jaar met De Verdwenen Ruïnes van Arnak en aangezien die daarvoor zo’n hit was geweest in het Engels was het zeker een spel dat ik graag wilde hebben. In dit spel komen zowel deckbuilding en workerplacement naar voren, twee spelconcepten die ik altijd leuk vind om te spelen.
Het zorgen voor het kopen van de juiste kaarten zonder te veel kaarten te kopen en het reizen naar de juiste locaties voordat je tegenstander dat doet, met het feit dat het spel maar uit vijf rondes bestaat, wat per definitie te weinig is voor alles wat je wilt doen, maakt dat ik dit spel erg mooi vind om te spelen. Je bent constant met de kaarten aan het kijken wat voor jouw de beste opties zijn om te doen en op het eind er nog zoveel mogelijk punten uit te persen. Dit alles zorgt voor de nodige hersen krakende momenten en daar hou ik van.
Mike heeft over dit spel een review geschreven en vond het gelukselement wat groot af en toe. Zelf heb ik hier totaal geen probleem mee gehad. Ik heb het spel alleen met twee spelers gespeeld dus misschien dat dat daar door kan komen. Maar voor mij is dit zeker een toppertje dat regelmatig nog op tafel komt zeker met de uitbreiding die er nog aankomt.
Yørn - Sleeping Gods
Dit jaar was het spelen van de nodige spellen een stuk lastiger, toch hebben we een paar mooie avonturen meegemaakt. 2021 was het jaar dat we Gloomhaven eindelijk hebben uitgespeeld en het jaar dat we begonnen zijn met het (uitstekende) Middara. Maar de winnaar voor mij dit jaar was toch echt Sleeping Gods van Ryan Laukat! Ik ben dan ook echt fan van verhalende spellen die de nodige verrassingselementen bevatten.
Het leuke aan Sleeping Gods is dat je in een soort sandbox wereld wordt gegooid en zelf kiest waar je met je schip heen reist. Het verhaal ontsluit zich aan de hand van de locaties die je bezoekt en de opdrachten die jij kiest om te voltooien. Ook de gevechten zijn vrij uniek, waarbij je een balans probeert te zoeken tussen het wegtikken van levenspunten en het verminderen van de schade die je toe wordt gedaan. Dit doe je door op het kaartje van de vijand levenspunten of schade af te dekken. Het werkt net even anders dan je gewend bent.
Eind 2021 hebben we onze eerste campagne afgerond, maar we zijn pas één kant op de landkaart afgegaan. Er is nog zoveel te ontdekken! Ook leuk is dat je bepaalde bonussen ontgrendeld aan het einde van de campagne, die je volgende campagne net weer even anders maken. Dit is écht een pareltje voor de bordspelspelers die van een coöperatief verhalend spel houden.
Linnsane - Calico
Wat heb ik er lang naar uitgekeken en wat was ik blij dat hij éindelijk arriveerde: Calico. Als kattenfanaat moest deze natuurlijk in de collectie en wat was het een leuk puzzelspel. Kleedjes in elkaar puzzelen voor je poezenkinderen. Aan katten geen gebrek, want ze komen wanneer je de juiste combinaties hebt gemaakt ook lekker op je speelbordje liggen. Het kittige puzzelspel is ook behoorlijk pittig, want je hersenen kraken behoorlijk door na te gaan welke strategie nu het beste is. Daarbij is het tevens een unicum dat ik persoonlijk bij dit spel juist niet als winnaar uit de bus ben gekomen. Een absolute aanrader, ook wanneer je niet van katten houdt. De review van Calico was geschreven vanuit onze geliefde poezenkindje Dixie en dat dit spel ‘best of 2021’ is geworden is tevens ook een hommage aan haar. Helaas is zij eind 2021 overleden en wordt haar bemoeienis tijdens het bordspellen spelen enorm gemist.
Dick - Hadrian’s Wall
2020 was al een jaar van de roll (flip) & writes. 2021 werd dat alleen maar meer. Dit komt vooral doordat dit genre prima te spelen is via online meets. Elke speler heeft een eigen vel en één speler gooit de dobbelstenen of draait de kaarten. Dat werkt geweldig als je niet bij elkaar kan zijn. Veel online streamers gebruiken dit genre dus ook om samen met hun chat te kunnen spelen. Afgelopen jaar zagen weer een aantal goede roll & write spellen uitkomen. Mijn favoriet is toch wel Hadrian’s Wall.
Dit spel heeft een aantal elementen dat dit spel erg uniek maken. Zo is er naast een algemene stapel kaarten een kleine stapel kaarten voor elke speler. Tijdens elke ronde, zes in totaal, trek je dan twee kaarten van je eigen stapel. Kies één daarvan uit om bonuspunten te scoren. De andere gebruik je voor werkers, grondstoffen en nog meer elementen voor die ronde. Dan krijg je ook nog werkers en grondstoffen van de algemene kaart. Ook staat hier informatie op die je voor de ronde nodig hebt. Zoals de zijde van de muur die aangevallen wordt (links, midden of rechts), hoe sterk de gladiatoren zijn en nog meer.
Elke speler heeft ook twee vellen. Één vel staat voor je muur en een score track. Het andere vel gaat over jouw populatie achter de muur, zoals handelaren, priesters en artiesten. Je probeert je werkers en grondstoffen zo te gebruiken dat je via combo’s, weer extra werkers en grondstoffen verdient en daarmee veel punten haalt. Dit spel schittert dus ook vanwege die combo’s. Je kan dit dan ook Clever op steroïden noemen. Soms kan dit leiden tot lang nadenken, maar als je dan zo’n heerlijke combo maakt dan is er haast geen beter gevoel.
Dit zijn onze favorieten van het jaar 2021, maar uiteraard zijn wij ook enorm benieuwd naar de bordspellen die voor jullie het jaar hebben gemaakt. Dus laat in de reactie weten, welke bordspellen in 2021 bij jullie favoriet waren.