Quote:
En wat dacht je van Tiny Towns? Dan kijk je naar die doos en dan denk je, goh wat een leuk stadje met allemaal schattige leuke diertjes er in die met elkaar samen leven en lol hebben en ha ha ha dat spel moet ik gewoon hebben, dat is helemaal fantastisch! En dan ga je het spelen en dan is het gewoon een afzichtelijk groen kartonnetje met 16 vakjes waar je houten blokjes op moet zetten, en als je geluk hebt staat er nog een diertje afgebeeld op een van de kaartjes... Maar waarom het in godsnaam kleine diertjes zijn die mensenkleren aan hebben en het nodig vinden om eerst Tetris te spelen voor ze een kathedraal of universiteit uit de grond stampen, dat staat natuurlijk weer nergens uitgelegd en het doet er blijkbaar ook helemaal niet toe... Nee dan voel je je pas genaaid zeg wat een oplichterij is dat!!!
En daar trappen mensen dan met twee voeten in! Een schande is het!
Zeer mee oneens! Ja, het uiterlijk van de doos correspondeert niet helemaal lekker met de speelbordjes maar wel met de kaartjes van de monumenten en gebouwen. Maar om dat dan nu oplichterij te noemen? Nee. Vind de doos prachtig maar de bordjes nemen mijn speelplezier absoluut niet weg.
Er zijn zat spellen die ik kan noemen die een mooie doos hebben en waarbij het speelbord of de speelstukken niet tot zijn recht komen of vice versa waarbij de doos dus lelijk is en het bord ontzettend mooi is. Maar omdat nou oplichterij te noemen vind ik een beetje ongepast. Monopoly bijvoorbeeld vind ik zelf ook niet de spannendste doos hebben die er is (het basisspel, niet de zoveelste uitbreiding of versie ervan) maar het is toch een van de populairste spellen die er ooit zijn gemaakt.
En om in jouw gedachtegang door te gaan; Is dat niet precies hetzelfde bij kaartspellen zoals Pokémon, Magic the Gathering en dergelijke? Prachtige kaartjes, maar als je het spel gaat spelen zit er niet veel spannend aan dat samenhangt met de art op de kaarten. Wauw, een vuurspuwende Charizard op mijn kaartje, dit moet toch wel een heel gaaf spel zijn! Nou, nee, in de praktijk toch net effe niet aangezien de afbeelding op de kaartje níks hebben te maken met het eigenlijke spel....?
Voor jou moet een spel dus een perfecte balans maken tussen de doos en het spelbord + de unieke elementen (dobbelstenen, huisjes, pionnen etc.)? Succes daarmee. Op de spellenbeurs dit weekend zat spellen gezien die aan die exacte criteria voldeden maar dan weet je vaak genoeg ook wat je betaald, en dan zit je niet in dezelfde prijsklasse als je gemiddeld bordspel..
Quote:
Ik merk in mijn vriendengroep dat hoe het spel eruit ziet toch erg veel invloed heeft of het überhaupt op tafel komt. Zelf wordt ik ook meer aangetrokken tot een mooi ontwerp, maar ik zal een game er op voorhand niet zo snel voor laten liggen.
Mee eens tot op een bepaalde grens. Zondag met mijn groepje vrienden en mijn vriendin naar de spellenbeurs in Utrecht geweest en hier ook gelet op het 'uiterlijk' van spellen. Zo had ik mij zelf voorgenomen niet té zeer te latten hierop omdat ik dan misschien bepaalde spellen misloop die eigenlijk toch wel heel leuk zijn. Rainbow Pirates was de grootste verrassing hierbij. Een spel dat ik qua stijl nóóit zelf gespeeld zou hebben, maar dat zeer vermakelijk was en mij en mijn vrienden aardig plezier bezorgde. Het spel hierna dus ook gekocht en mij nu ook voorgenomen niet meer te kijken naar een mooie en/ of lelijke doos maar meer te kijken of de game inhoudelijk leuk is.
Ook Wonder Woods, Beez, Amul en een uitbreiding voor Tiny Towns gekocht. Ook niet de meest fraaie dozen (op Tiny Towns na misschien, zie mijn mening daarover hierboven) maar de spellen vind ik zeer vermakelijk.
"Don't judge a book by it's cover'