Spelers: 2 - 4 spelers (maar kan ook prima solo)
Speelduur: 60 minuten
Leeftijd: 10+
Genre: Coöperatief, campagne/ verhalend
999 Games heeft Robin Hood vertaald naar het Nederlands, wat ons enorm blij maakte. Robin Hood is namelijk een spel dat ontwikkeld is door Michael Menzel, de designer van De Legenden van Andor waar ik veel plezier aan heb beleefd. Ik was dan ook zeer benieuwd naar zijn allernieuwste creatie. Robin Hood betreft net als Andor een coöperatief avontuur voor twee tot vier spelers. Robin staat er echter niet alleen voor, want Maid Marian, Little John en Will Scarlet vergezellen je op dit avontuur in Sherwood Forest. De cast is misschien bekende kost, maar dat is het unieke gebruik van het speelbord allerminst.
Speelbord vol verrassingen
Want als we de doos uitpakken valt direct het speelbord op. Deze is namelijk bezaaid met allemaal te openen vakjes. Denk aan een chocolade adventskalender, maar dan in bordspelvorm. Afhankelijk van welk verhaal je speelt en welke keuzes je maakt, draai je verschillende vlakjes open. Op die manier onthul je bewakers, kooplieden, of zo nu en dan zelfs compleet nieuwe spelelementen. Ook gedurende het verhaal word je gevraagd om diverse vakjes om te draaien om zo bijvoorbeeld het gevoel van het verstrijken van de tijd te simuleren. Denk aan een koets die steeds verder door het bos door rijdt. We hadden vaak een gevoel van ‘wow, wat slim gedaan’ wanneer we weer een nieuw vakje mochten openen. Ik heb nog nooit zoiets cools gezien.
Waar je het speelbord als het toneel kan zien, komt de verteller in de vorm van een dik leesboek. Hierin worden de zeven verschillende missies stapsgewijs verteld. In het boek staat ook vermeld welke vakjes wanneer geopend en gesloten moeten worden om zo het verhaal verder te laten ontwikkelen.
Naast het verhaal, hebben diverse vakjes ook nummers erop afgebeeld. Deze komen overeen met verschillende pagina’s uit het boek. Landt jouw karakter op zo’n vakje, dan leest iemand anders op de desbetreffende pagina, afhankelijk van het hoofdstuk dat je speelt, voor wat er gebeurt. Soms moet je dan keuzes maken die grote impact hebben op het succesvol kunnen afronden van het verhaal.
Simpel om op te pakken
Al die bewegende speelelementen klinken mogelijk als een complex geheel, maar niets is minder waar. Net zoals bij de Legende van Andor, heb je hier slechts één velletje aan uitleg voor je het avontuur begint. De rest van de regels worden al spelenderwijs uit de doeken gedaan. Je hoeft je dus eigenlijk niet in te lezen om je voor te bereiden op de eerste speelsessie. Dat is een groot voordeel qua toegankelijkheid, al moet ik wel bekennen dat de eerste twee missies daardoor wat traag op gang komen. Pas vanaf missie drie word je wat meer vrijgelaten en heb je dus het gevoel dat het avontuur pas echt begint.
Maar hoe werkt Robin Hood dan in een notendop?
Tijdens het avontuur, kiest iedere speler een karakter, vervolgens doe je een ronde schijf van jouw kleur in de buidel. Zodra jouw schijf uit de zak komt, ben je aan de beurt. Trek je echter een rode of paarse schijf uit de zak, dan zijn de bewakers aan de beurt. Dit is een slim concept die een bepaalde willekeurigheid in elk scenario creëert.
Het lopen over het speelbord gebeurt op een intuïtieve wijze. Er staan namelijk geen speelvelden of rasters op het speelbord afgebeeld. Lopen doe je in plaats daarvan door je bewegingsfiguren te gebruiken. Je hebt bijvoorbeeld Maid Marian die ergens staat, vervolgens koppel je daar je bewegingsfiguren aan als een soort ketting. Aan het einde van die ketting plaats je je tweede figuurtje om haar beweging te simuleren. Dit is geniaal gedaan. Zet je je langste bewegingsfiguur overigens niet in, dan wordt je beloond met een wit kubusje, waarover later meer.
Al vrij snel worden ook de bewakers geïntroduceerd en ook in dat concept zit enig vernuft. Het speelbord wordt in zones verdeeld door middel van schaduwen. De zonnige gedeeltes op het speelbord, ook wel laren genoemd, komen overeen met het gezichtsveld van bewakers (als die aanwezig zijn). Sta je in een laar wanneer er een rode schijf uit de buidel wordt getrokken, dan word je direct gevangengenomen door de bewaker die jou ziet rondrennen. Belangrijk dus om je figuur strategisch in de schaduw te positioneren…tenzij natuurlijk de rode schijf al eerder is getrokken. Zo komt een vleugje strategie om de hoek kijken door de willekeurigheid van het trekken van schijven.
Naarmate het verhaal vordert, worden er steeds meer strategische elementen toegevoegd, van steeds meer vraagtekens waar je heen kunt en een brokje verhaal kunt ontvouwen, tot geheel nieuwe spelelementen zoals de pijl en boog. De toenemende complexiteit zorgt er ook voor dat je uiteindelijk scenario’s niet altijd in één keer kan completeren, omdat je mogelijk bij de verkeerde mensen de verkeerde vragen hebt gesteld. Daar kom je echter pas vaak later achter. Grote kans dus dat je uiteindelijk missies opnieuw moet spelen. Overigens is dat, afgezien van de eerste twee missies die vrij saai zijn, niet erg. Want latere missie hebben een tweede variant. Dat betekent dat het verhaal anders verloopt wanneer je deze nogmaals speelt. Dat is echt wel tof en zorgt ervoor dat je ook bij een tweede keer spelen nog de nodige verrassingen tegenkomt. Maar houd er dus rekening mee dat soms, buiten jouw macht om, je missies opnieuw moet doen.
Speelbord verrassender dan het leesboek
Waar ik wel achter kwam is dat er meer verrassingen in het speelbord zelf zitten dan het verhalenboek. Het verhaal is weliswaar oké geschreven, maar is niets bijzonders en meer onderhoudend. Daar had meer ingezeten, al scheelt het misschien ook weer dat je geen lappen tekst hoeft door te nemen. De spanning vindt in ieder geval voornamelijk op het speelbord plaats. Wat zit er achter een vraagtekenvakje? Ga ik voor de omweg of neem ik de korte route maar riskeer ik gepakt te worden als een rode schijf wordt getrokken? Grijp ik mijn kans om een bewaker te overweldigen? Bij sommige scenario’s is een vraagteken ook niet meteen bruikbaar, maar als je de informatie goed onthouden hebt wat daar gaande is kan dat in je voordeel werken bij een toekomstige missie.
Spanning door kubusjes
Dat laatste lijkt op het eerste gezicht niet heel spannend, want het enige wat je moet doen om een bewaker te overweldigen, is drie kubusjes uit een buidel te trekken. Is er minimaal eentje wit, dan heb je de bewaker overmeesterd. In de eerste missie zitten er zoveel witte blokjes in de buidel, dat het ook meer als een proces aanvoelt. Wacht echter tot missie drie waar je opeens 24 paarse blokjes in de buidel moet doen en slechts vier witte! Dan neemt de spanning opeens flink toe. Uiteindelijk zit iedereen op het puntje van zijn stoel en juicht iedereen mee wanneer er een wit kubusje tevoorschijn wordt getoverd. Het trekken van kubusjes is een supersimpel concept en begrijpelijk voor jong en oud, maar weet toch de nodige spanning te creëren. Deze simpele spelconcepten zorgen er voor dat Robin Hood zowel te spelen is met een volwassen groep als met jongere kinderen.
Solo ervaring
Daarnaast is Robin Hood door zijn simpelheid overigens ook heel gemakkelijk solo te spelen. Je speelt dan gewoon zelf alle karakters en dat werkt prima. In tegenstelling tot Andor hebben alle karakters tot missie 4 nagenoeg allemaal dezelfde eigenschappen. Het enige wat er ontbreekt als je in je eentje speelt, is de spanning rondom het trekken van paarse en witte kubusjes. Dat zorgt echt voor juichmomenten als je het met een groep speelt. Hetzelfde geldt voor het moment van het trekken van rode schijven, wat een bepaald ongemak creëert. In je eentje zal dat effect minder zijn.
Kwetsbaar speelbord en andere puntjes
Wat verder zeker gemeld moet worden is dat het speelbord nogal kwetsbaar is. De vlakjes die je uit het speelbord trekt beschadigen nogal snel, waardoor je al gauw hoekjes omvouwt of per ongeluk iets stuk trekt. Zelfs al doe je heel erg je best om alles zo voorzichtig mogelijk te doen. Het doet een beetje denken aan de kwaliteit van de boom van Everdell, die ook na drie keer al vouwtjes en beschadigingen heeft. Het is zonde dat ze geen betere kwaliteit materiaal hebben gebruikt om het speelbord mee in elkaar te zetten. Want halverwege het spel zit je daardoor ongetwijfeld met een paar licht beschadigde vlakjes.
Verder ben ik enorm gecharmeerd van Robin Hood en ben ik blij dat stapsgewijs alles je wordt aangeleerd. Echter het nadeel hiervan is wel dat je tot de vierde missie, waar iedere speler bepaalde karaktereigenschappen krijgt, het gevoel hebt dat je meer een interactief verhaal speelt, dan een strategisch spel waar je je zetten echt in moet uitdenken. In Andor had je sneller meer vrijheid. In Robin Hood word je pas aan het einde vrijgelaten en dan is het verhaal al bijna voorbij. Terwijl de smaak naar meer groot is. Doordat je bewegingsvrijheid aan het begin beperkt is, voelt het herspelen van eerste drie missies nogal saai aan.
Ook is het een tikkeltje jammer dat je soms scenario’s opnieuw moet spelen omdat je de verkeerde vragen hebt gesteld aan mensen op het speelbord. Het voelt alsof je er weinig tegen had kunnen doen om het te voorkomen wanneer je het scenario speelt en je dus meer bezig bent met een interactief boek dan strategisch spel. Alleen geheel een keer een scenario doorspelen geeft de benodigde kennis om alles perfect door te spelen. Gelukkig is er van nagenoeg elk scenario een tweede variant die het herspelen weer net iets anders maakt, wat dit punt iets verzacht.
Waar voor je geld?
Robin Hood is een fantastisch leuk coöperatief spel, wat vooral uitblinkt met de verrassingseffecten die verwerkt zitten in het speelbord. De werking van het speelbord brengt echt de nodige ‘wow’ momenten met zich mee.
Robin Hood is in ieder geval supertoegankelijk voor zowel jong als oud, doordat de regels spelenderwijs worden aangeleerd. Tegelijkertijd betekent dat wel dat alles wat traag op gang komt en je tot missie drie bezig bent met langzaam regels leren. Tot die tijd voelt het meer als een interactief boek dan een strategisch spel. Het kwetsbare bord blijft ook wel een puntje, hopelijk dat in een vervolg de kwaliteit hier beter van is.
Ben je fan van coöperatieve spellen of ben je op zoek naar een spel om met de familie te spelen, dan is Robin Hood zeker een aanrader. Je wilt door blijven spelen om te zien wat er gebeurt. Let wel dat Robin Hood minder strategisch is dan De Legende van Andor.
Robin Hood krijgt bij uitzondering twee cijfers. Voor ons als volwassenen krijgt de gehoede vriend een dikverdiende zilveren beginners Budgy. Met name het feit dat het begin meer als een interactief verhaal aanvoelt, het leesboek oke is geschreven en het geheel wat traag op gang komt zal de volwassen generatie wat meer opvallen. Speel je met kinderen, dan verdwijnen de meeste argumenten als sneeuw voor de zon. Mijn neefje en nichtje geven Robin Hood dan ook met veel plezier een gouden Beginner’s Budgy.
Mijn Budgyrating:
Budgyrating van mij neefje(12) en nichtje(10):
8.7
Nieuws 
Prijsreactie 
Forum 
Shopsurvey