“Welkom bij een nieuwe aflevering van “heel Budgetspelen bakt”. Vandaag gaan we taarten bakken! Excuus, ik bedoel “kaarten pakken”. Maar wat heeft dat met ons bakprogramma te maken? En waarom kijken die donuts mij zo blij aan?” Go Nuts for Donuts is een kaartselectie spel van Zachary Eagle. Dit spel is gefund middels een Kickstarter uit 2016. Deze Kickstarter zou drie exclusieve kaarten bevatten die nu standaard in het basisspel zitten. Blijkbaar kan het dus lonen om te wachten. Het voedsel thema is duidelijk aanwezig, maar leveren die donuts ook net zo een speelplezier als ze zouden smaken? Laat je in ieder geval niet door het mierzoete uiterlijk misleiden. De bedenker heeft verfijnde ingrediënten in het recept verwerkt om Go Nuts for Donuts tot een ver(s)makelijke spel ervaring te maken.



Niet genoeg donuts voor iedereen
Het doel van Go Nuts for Donuts is om aan het einde van het spel de meeste punten te vergaren. Deze punten zijn afhankelijk van de kaarten die je aan het einde van het spel hebt bemachtigd. Er zijn Donuts die van zichzelf al punten opleveren. Maar er zijn ook kaarten waarvan je meerdere moet verzamelen voor een echte hagelslagregen aan punten. Als je bijvoorbeeld één Donut met geleivulling hebt scoor je geen punten, heb je er echter twee dan zijn ze wel vijf punten waard. Enzovoorts. Andere donuts, zoals de meest standaard donuts, zijn 1 punt, maar heb je er de meeste van, dan krijg je drie extra punten. Er zijn ook donuts die misschien geen punten opleveren, of zelfs minpunten, maar daarvoor mag je dan wel een speciale actie uitvoeren, zoals dat je de topkaart van de stapel gratis mag pakken. Elke ronde worden er donuts open op tafel gelegd. Boven elke donut staat een nummer, zodat de spelers gemakkelijk kunnen aangeven welke lekkernij ze zouden willen verorber...ehrr in hun collectie zouden willen opnemen. Iedere speler heeft corresponderende kaarten waarmee ze hun keuze gedekt voor zich neer kunnen leggen. Hebben alle spelers hun keuze voor zich neergelegd? Dan worden alle kaarten tegelijkertijd omgedraaid. Hier komt een snufje strategie om de hoek kijken. Want wanneer meerdere spelers dezelfde keuzekaart omdraaien, krijgt niemand deze kaart en wordt die afgelegd. Het loont dus om goed te kijken welke kaarten je medespelers het meeste van zouden profiteren. Je kunt dan bijvoorbeeld juist voor dezelfde kaart gaan, zodat zij niet deze felbegeerde kaart kunnen veroveren. Of kies je toch voor je eigen gewin en ga je voor dat felbegeerde donutgat wat niet mag ontbreken in je eigen glazuurcollectie? Deze strategie heeft iets weg van het geniepige en briljante Azul, waar ik in de recensie niets dan lof voor over had.



Donuts van gisteren
Naast de standaard ‘hoe meer je ervan hebt, hoe meer punten’ donuts heb je zoals gezegd ook kaarten met speciale eigenschappen. Zo kun je bijvoorbeeld kaarten van tegenstanders jatten, of juist je eigen kaarten -die minpunten waard zijn- weggeven. De meest bizarre kaart is “donuts van gisteren” waarmee je zeven minpunten scoort, maar wel drie kaarten naar keuze uit de aflegstapel mag pakken. Geef je deze kaart aan een tegenstander? Dan krijgt deze alleen de minputen zonder de mogelijkheid om kaarten uit de aflegstapel te nemen. Helaas zie je deze kaart pas als je met vier of meer spelers speelt. Het spel voegt namelijk andere soorten kaarten toe naarmate je met meer spelers speelt. Speel je uitsluitend met twee of drie spelers? Dan zul je nooit het volledige spel zien. Mede hierdoor en door de beperktheid van je keuzes raad ik je af om Go Nuts for Donuts met twee spelers te spelen. Pas vanaf vier spelers wordt dit spel écht interessant.


Zoet of hartig?
Dit alles lijkt op een spel dat je misschien bekend voorkomt, het eerder genoemde Sushi Go Party. Een ander kaart selectie-spel waarin voedsel je veel te blij aankijkt. Alleen werkt Sushi net even anders: je selecteert één kaart uit je hand en speelt deze. De rest van de kaarten uit je hand geef je door aan de speler links van je. Op deze manier heb je geen zicht op wat andere spelers kiezen. Ook biedt Sushi Go Party je keuzevrijheid door verschillende soorten kaarten als modules mee te leveren die je naar gelieve kan toevoegen aan het spel, zo is het type kaarten niet gebonden aan het aantal spelers dat meedoet. Wat mij betreft heeft Sushi ook veel mooiere illustraties, maar dat is een kwestie van smaak. Het oog wil tenslotte ook wat.


Conclusie
Go Nuts for Donuts is een vermakelijk kaartspel. De duur van het spel is prima en heeft een goede balans zodat het precies lang genoeg duurt. Ook heeft het nauwelijks uitleg nodig omdat de acties op de kaarten zelf staat omschreven. In de gevallen dat deze uitleg tekort schiet biedt de handleiding uitkomst. Speel je regelmatig met minimaal vier spelers en vind je het leuk om je vrienden zoete lekkernijen te ontnemen? Dan kun je je hier prima mee vermaken. Het is bijna jammer dat ik Sushi Go Party al ken, anders zou ik Go Nuts for Donuts zeker hoger waarderen. Voor mijn gevoel lijkt Donuts te veel op Sushi om zich écht te kunnen onderscheiden. Los daarvan vind ik het een groot nadeel dat je keuze in het soort kaarten beperkt wordt als je met twee of drie spelers speelt. Voor grote gezinnen zal dit echter geen probleem zijn. Al met al is Go Nuts een lekker tussendoortje en een mooie toevoeging aan het kaart selectie-genre.