Uitgever: Enigma
Spelers: 2 tot 5 spelers
Speelduur: Circa 45 minuten
Aanbevolen leeftijd: Vanaf 12 jaar
Prijs: €9,95


In de tijd van de Franse revolutie, moest je je kop vooral niet boven het maaiveld uitsteken. Wie zijn nek uitstak, kon zomaar een kopje kleiner worden gemaakt. De publieke opinie zou jou als de kop van Jut aanwijzen, waarna het geen optie zou zijn om je kop in het zand te steken. Afijn, genoeg woordgrappen voor deze hele recensie. Guillotine draait namelijk om het onthoofden van de meest waardevolle edelen, en doet dat met een knipoog.

In Guillotine zijn elke ronde twaalf edellieden aan de beurt om onthoofd te worden. Netjes wachten ze in een rijtje totdat het vonnis wordt geveld. Jij hebt als speler invloed op die rij. Houdt deze zijn huidige volgorde aan of wordt er hier en daar nog wat geschoven? Als beul wil je namelijk de meest waardevolle edele onthoofden voorbij zien komen tijdens jouw beurt. Daarvoor moeten soms wat aanpassingen worden gedaan die jou meteen wat opleveren, of anderen juist de loef afsteken. Bij dit alles komt een flinke dosis geluk kijken. Daarnaast is het spel erg gevoelig voor persoonlijke vetes. Wanneer iemand continu het slachtoffer is van actiekaarten, dan maakt hij weinig kans het spel te winnen.

In hoger beroep

Om te zorgen dat jij de meest waardevolle edelen onthoofdt of iemands dood even uitstelt, kun je actiekaarten spelen. Je doet dit altijd aan het begin van je beurt. Je start het spel met vijf actiekaarten. Deze actiekaarten hebben direct invloed op de rij, een tegenstander of jouw eigen puntenstapel. Per beurt mag je slechts één actiekaart spelen, dus moet je hierin keuzes maken. Aan het eind van je beurt mag je weer een actiekaart pakken, waardoor je eigenlijk altijd wel wat te spelen hebt. Soms zijn jouw kaarten echter niet geschikt voor de huidige beurt en kun je qua acties net zo goed passen. Het bewaren van een handige kaart kan uiteindelijk voordeel opleveren, maar pas op, want er zijn ook actiekaarten die jouw hand in de war brengen!

The show must go on!

Nadat de eerste moordlustige dag ten einde komt, waarin naar alle waarschijnlijkheid twaalf edelen zijn afgeslacht (actiekaarten kunnen dit aantal iets kleiner of groter maken), is het tijd voor de tweede dag. Er worden weer twaalf zondebokken gezocht die onder de guillotine mogen plaatsnemen. Hetzelfde geldt weer voor de derde dag, waarna de puntentelling moet worden opgemaakt. Het is belangrijk om tijdens de dagen in de gaten te houden wat andere spelers onthoofden. Een ‘Paleiswacht’ levert bijvoorbeeld aan het eind meer punten op, wanneer er meerdere van onthoofd zijn. Een ‘Tragisch figuur’ zorgt er daarnaast bijvoorbeeld voor dat grijze edelen minpunten opleveren, dus wanneer je weet dat het tragische figuur in iemands stapel zit, dan kun je proberen diegene extra grijze edelen aan te smeren door de rij slim te veranderen. De praktijk leert echter wel dat je in Guillotine meer met je eigen stapel bezig bent dan met die van een ander. Naast deze actiekaarten heeft Guillotine geen enkel spelelement dat aan de vooraf gestelde gebeurtenissen een draai kan geven. Hierdoor is het spel erg eenvoudig in zijn opzet, maar zal het voor de doorgewinterde de speler wellicht nét iets te simpel zijn.

Om de show compleet te maken,  wordt Guillotine geleverd met een guillotine! Een kartonnen exemplaar moet symbolisch op tafel worden gezet om vervolgens iedereen een kopje kleiner te maken. Een leuk extraatje voor een verder simplistisch kaartspelletje.

Conclusie

Guillotine is een luchtig spelletje, ondanks het toch wel zwaardere thema. Het spel neemt alles en iedereen op de hak met slechte woordgrappen en combineert dat met regels die gemakkelijk uit te leggen zijn, waardoor het snel is te spelen. Nee, veel diepgang ga je in Guillotine niet vinden, maar zo probeert het spel zich ook nadrukkelijk niet te profileren. Voor wie op zoek is naar een simpel spel om af en toe eens tussen de zwaardere spellen door op tafel te leggen, is hier aan het goede adres.