Uitgever: 999 Games
Aanbevolen leeftijd: Vanaf 10 jaar
Aantal spelers: 2 tot 4 spelers
Speelduur: 60 minuten
Prijs: 39,99

In een tijd waar nog niet elke puntje van de wereld al in kaart gebracht was, struikelden kooplieden in gretigheid over elkaar heen om die ene archipel te vinden die hen tot een rijk man zou maken. Hoe vaag een verhaal ook was, hoe onduidelijk een schatkaart ook bleek te zijn, als er ook maar een kleine kans op succes was, dan gingen sommigen het avontuur aan. Uiteraard was het destijds met ontzettend veel risico, iets wat  binnen de vier muren van je huiskamer niet aanwezig is. Afijn, met Ilôs heb jij in ieder geval de mogelijkheid om één van de meest succesvolle kooplieden in de geschiedenis te worden. Of simpelweg van de avond.

Nadat wij eerder Race to the New Found Land wisten te recenseren, heeft 999 Games nu weer een game in petto waarbij de wereldzeeën moeten worden getrotseerd. Wederom moeten eilanden worden ontdekt om te kijken of er iets te halen valt, iets wat eigenlijk altijd wel het geval is in Ilôs. Of het echter is wat je zoekt, dat is maar de vraag. In Ilôs probeer je zoveel mogelijk grondstoffen te vergaren door plantages te bouwen. In totaal zijn er vier grondstoffen te verdienen: ebbenhout, kleurstof, specerijen en goud. Laatstgenoemde is van nature natuurlijk het meeste waard, maar of dat aan het eind van het spel ook nog zo is, heb je zelf in handen!

Manipulatie van de markt
Gedurende het spel kun je invloed uitoefenen op de koersentabel. Deze tabel geeft aan hoeveel een grondstof op het moment waard is. Door actiekaarten te spelen, kun je zorgen dat grondstoffen meer waard worden. Uiteraard is het het slimste om je eigen grondstoffen zo prijzig mogelijk te maken, zodat je daar aan het eind van het spel het meeste aan verdient. Met in totaal maar liefst tien mogelijkheden om de prijs op te schroeven, is dit het meest tactische punt van Ilôs. Je kunt snel een grondstof duurder maken, maar wie weet doemen er alleen maar eilanden op waar deze grondstof niet te krijgen is? Je kunt in dat geval je productie niet verhogen en er niet optimaal van profiteren. Tegelijkertijd zien andere kooplieden natuurlijk ook wat jij aanprijst en zullen vervolgens ook plantages willen openen waar de desbetreffende grondstof op wordt verbouwd. Hier moet wel direct aangestipt worden dat de koersentabel met het maximale aantal van vijf spelers een stuk lastiger te beïnvloeden is dan met het minimale aantal van twee. In het laatste geval kies je al snel je eigen koers en krijg je simpelweg twee grondstoffen die veel waard zijn: het paradepaartje van de één en die van de ander. Dit maakt duidelijk dat Ilôs eigenlijk met minstens vier spelers moet worden gespeeld, wil het echt tot zijn recht komen.


Een gezamenlijke ontdekkingstocht
Zoals gezegd bestaat je beurt voornamelijk uit het spelen van actiekaarten, die (net als de rest van het spel overigens) bijzonder kleurrijk en mooi zijn weergegeven. Naast de eerdergenoemde kaart die je de markt laat beïnvloeden en de plantagekaart die je grondstoffen laat innen, is de schipkaart misschien wel de belangrijkste kaart. Met deze kaart kun je je aan een eiland verbinden. Dit kan een bestaand eiland zijn, of een nieuwe ontdekking. Alhoewel, met drie kaarten die open op tafel liggen (het verkenningsgebied) heb je eigenlijk een keuze wat je gaat ontdekken. Niet gek hè? De kooplieden in het verleden zouden daar jaloers op zijn!

De scheepkaarten vormen de enige manier om eilanden te ontdekken. Ook hier viel weer op dat met twee spelers het aantal eilanden bij een laag aantal blijft. Met een grotere groep worden de plantages binnen no-time opgeëist, waardoor je wel genoodzaakt bent om een ontdekkingsreis te starten. Het is weer een voorbeeld van het feit dat je echt met minstens vier spelers aan dit avontuur moet beginnen.

Het arsenaal aan actiekaarten wordt tot slot aangevuld met de ruïnekaart en de gebouwenkaart. Eerstgenoemde laat je verlaten ruïnes plunderen om direct drie goudstukken te innen. Laatstgenoemde geeft je de mogelijkheid om forten en handelsposten te bouwen. Forten beschermen je tegen piraten (hier kom ik zo op terug!) en handelsposten laten je een bezette plantage imiteren, zodat je alsnog een bepaalde grondstof kunt vergaren. Wanneer het strijden is voor een plekej op de drukbezochte eilanden, is de handelspost je enige oplossing. Vooral de forten kunnen je daarnaast een fijn voordeel bieden, maar in principe is de aanval de beste verdediging, toch?


Piet Piraat, schip Ahoy!

Wat zou een spel van ontdekkingsreizigers nu zijn zonder die oude zeerovers? Precies, niets! Daarom zijn de schobbejakken ook in Ilôs van de partij. Een piratennest kan op een tegel verschijnen en geeft je de mogelijkheid om anderen extra te laten betalen. Door met een schipkaart een piratennest te bezetten, moeten alle eilanden die op de piratentegel zichtbaar zijn, extra betalen. Bijzonder vervelend als dit vaak gebeurt, dus een fort is dan de beste oplossing. Een piratennest bezetten wanneer je de mogelijkheid krijgt is dus wellicht een goede tactiek, om heibel te voorkomen. Aan de andere kant betekent dat wel dat je schip dan niet meer kan worden gebruikt voor ontdekkingstochten.

Conclusie
Ilôs is een vermakelijk spel dat bij voorkeur niet met twee of drie spelers moet worden gespeeld. Het spel komt echt meer tot zijn recht wanneer er vier of vijf spelers actief zijn, omdat bij een kleiner aantal de koerstabel (het meest essentiële onderdeel van Ilôs) simpelweg niet genoeg van de grond komt. Ilôs is minder diepgaand dan Race to the New Found Land (om de ongegeneerde vergelijking nog maar eens te trekken), en daardoor wellicht wat toegankelijker. Heb je dus behoefte aan een niet al te ingewikkeld spel, houd je van het manipuleren van marktprijzen en heb je drie vrienden tot je beschikking? Dan is Ilôs wellicht wat je zoekt!
 

Benieuwd hoe een potje Ilôs er precies uitziet? Bekijk dan eens de livestream terug van onze Anna bij 999games!

Geschreven door Sander van Genderen