Spelers: 2 tot 4
Speelduur: ± 30 minuten
Leeftijd: vanaf 10 jaar
Het maken van een mandala is een spirituele oefening in geduld, concentratie en nauwkeurigheid die in verschillende religies gebruikt wordt. Het puzzelige spel Mandala Stones geeft je een vleugje van dat proces - en dat was pittig voor onze arme hersenpan.
Bij het opzetten van Mandala Stones vallen ze meteen op: de stevige, ronde stenen waar het om draait in dit spel. Ze liggen lekker in de hand en fleuren je tafel meteen op, een beetje zoals de tegels van Azul. Geen toeval, denken we zo, want met Mandala Stones vissen de makers precies in de vijver waar de Azul-fans ook graag zwemmen. Maar denk nou niet dat we hier met een kopie met ronde vormen te maken hebben.
De flow
Aan de start van Mandala Stones liggen er 96 mandala-stenen op stapeltjes op een bord. Daarvan ga je er elke beurt een aantal wegnemen en op een nieuw stapeltje op je eigen speelbord plaatsen. Pak je niks, dan scoor je de stenen die je hebt verzameld en legt die in een steeds langer wordende slinger op weer een ander bord, totdat die de lengte bereikt heeft die het eind van het spel inluidt.
Pakken wat je pakken kunt
Natuurlijk mag je niet zomaar wat stenen van de stapels rapen. Eerst plaats je een van de vier zogenaamde artiesten – houten cylindertjes - die er al tussen staan op een nieuwe plek. Het patroon daarop geeft aan welke van de twee soorten stenen je mag pakken, namelijk die met hetzelfde patroon. Daarbij moet je wel rekening houden met de beperking dat stapels die naast andere artiesten staan verboden zijn. Als dan duidelijk is welke stenen in aanmerking komen, moet je die met de klok mee uit het cirkeltje rondom de net verplaatste artiest nemen.
Schijven schuiven
Zo pak je dus een stapeltje van vier tot één stenen en die leg je op je spelersbord. Er zijn vijf plekken, die elk op een andere manier punten opleveren op het moment dat je kiest voor een scorebeurt. Zonder precies in detail te treden, is dat afhankelijk van hoe hoog de stapels zijn en welke van de vier kleuren ze bevatten. Je kiest daarbij een kleur en scoort elke stapel met dezelfde kleur steen bovenop.
Die haal je ervan af en legt ze op het zogenaamde mandala-bord, waar nog wat bonuspunten zijn te scoren. Wordt daarbij het vakje gevuld waarop staat dat het spel eindigt, dan is het klaar. Iedereen heeft dan nog twee einddoel-kaarten in handen waarvan er eentje gekozen mag worden en zo kunnen er nog wat punten bijkomen. Wie de meeste heeft, wint, zoals dat zo gaat.
Stapelgek
Pfoe, dit is een pittige puzzel. De beperkingen die je voor je kiezen krijgt bij het pakken zijn behoorlijk: bij het kiezen van je plek moet je kijken naar de aanwezige patronen, de kleuren, de blokkerende artiesten en ook nog de volgorde waarop je de stenen op die plek moet gaan pakken. Stapels maken van verschillende hoogtes scoort over het algemeen goed, maar zie het maar eens voor elkaar te krijgen drie stenen te mogen pakken, laat staan vier. Daarbij moet je niet alleen rekening houden met de kleur van de stenen die bovenop liggen, maar liefst ook met de laag die tevoorschijn komt als je de bovenste hebt verwijderd voor een score, omdat je alleen de stapels met dezelfde kleur bovenop mag scoren.
Beter met minder
Dit spel gaat veel mensen krakende hersens bezorgen, dat staat vast. Zeker bij spelers die hun beurten optimaal willen besteden en daar komt bij dat je niet heel ver vooruit kunt plannen. Je weet namelijk nooit welke stenen de anderen gaan pakken en waar de artiesten komen te staan. Om die tijdslurpende kwesties een beetje te ondervangen, werkt Mandala Stones beter met minder spelers. Ook kun je die spelers beter selecteren op hun neiging om zich niet kapot te staren op de opties, want dan wordt het lang wachten op je volgende beurt.
Beperkingen
Hoewel Mandala Stones een prima aanrader is voor mensen die ook genieten van spellen zoals Reef en die in de Azul-reeks, moeten ze wel weten dat er meer getuur naar het bord bij gaat voorkomen dan bij die andere. Zelf hadden we het idee dat er absoluut nog een uitdagend spel was overgebleven als één van die vele beperkingen bij het pakken geschrapt was, maar voor de fervente puzzelfan werkt dit in deze vorm goed. Dat het met die kleurige schijven prachtig oogt op je tafel, helpt absoluut.
Conclusie
Als je Mandala Stones op tafel ziet liggen, nodigt het meteen uit tot spelen: zo’n keurige productie is het. Of het ook echt iets voor je is, ligt aan een paar dingen. Je moet van puzzelige spellen houden, waarbij je de tijd moet nemen om tot een goed resultaat te komen. Er is veel om rekening te houden bij de verder overzichtelijke beurten en dat kan de speelduur doen opzwellen, dus kijk uit dat je niet tegenover mensen komt te zitten die de mogelijkheden tot in den treure analyseren. Houd je van spellen in de lijn van Azul, dan is dit zeker een poging waard en heb je zelfs een dikke kans een nieuwe favoriet erbij te hebben.
Tekst: Klaas Kaptijn