Uitgever: White Goblin Games
Aanbevolen leeftijd: Vanaf 8 jaar
Aantal Spelers: 2 tot 6
Speelduur: 15-20 minuten
Soort spel: slagen, kaart, filler
Adviesprijs: tbd

Elke nacht hebben Alphonse, Ramon en Jack ruzie over wie van hen de meest gewiekste schurk is. Wie doorkruist de plannen van zijn medespelers en behaalt daarbij de meeste punten? Leg één kaart per beurt, bij jezelf voor flink wat punten of bij je tegenstanders om aan hun score te rammelen. Let wel goed op dat je alle drie de kleuren hebt liggen aan het eind van het spel, anders vang je alsnog bot!



Vang geen bot!
Nox is wederom een grappig en vlot kaartspel van White Goblin Games dat je met twee tot zes spelers in vijftien tot twintig minuutjes speelt. Het spel komt in een leuk doosje en grappige Halloween-stijl, met 90 kaarten in drie verschillende kleuren en schedels. De bedoeling van dit slagenspel is om als eerste 150 punten te halen in diverse rondes. Een ronde eindigt op het moment dat een speler zes (stapeltjes) kaarten voor zich heeft liggen, wat in het spel zijn “etalage” genoemd wordt, met minimaal alle kleuren één keer. Een ronde eindigt ook wanneer de trekstapel op is.

Doel van het spel
Aan het begin van het spel krijgt elke speler drie kaarten van de algemene trekstapel. Vervolgens mag de jongste speler beginnen. Tijdens je beurt speel je een kaart én trek je een kaart. De gespeelde kaart mag je voor je neerleggen of bij een van de medespelers. Je probeert gedurende je beurt je eigen etalage (de kaarten voor je) te voorzien van hoge punten en  verschillende kleuren, of de etalage bij je buurman of buurvrouw in waarde te verlagen door lage punten te spelen of zelfs te verkleinen door dubbele getallen samen te voegen tot een nieuwe stapel. Dat klinkt ingewikkeld, maar is het gelukkig helemaal niet.

Een voorbeeld: een van mijn tegenspelers heeft al een paar rijen met verschillende kaarten voor zich liggen in hogere waarden, waarvan een van de kaarten een mooie blauwe 15 is. Om te voorkomen dat mijn tegenspeler hoge punten gaat scoren, heb ik een voor mij nog mooiere blauwe 2 vanuit mijn hand er bovenop gelegd. Haha, dat is al 13 punten minder. Helaas heeft mijn tegenspeler ook nog een blauwe 12 zodat hij mijn 2 weer kan verhogen. Grrr! Heb je geen lagere waarde om je tegenspeler te dwarsbomen? Geen probleem, want je kan ook proberen om een dubbele rij te maken. 

Dit gebeurde overigens bij mijzelf. Ik had namelijk al vijf rijen met minstens drie verschillende kleuren en hoefde bij mijn beurt nog maar één nieuwe kaart in mijn etalage bij te leggen om de huidige ronde te beëindigen. Tot de sublieme zet van mijn tegenstander. Doordat hij een 10 legde op mijn stapel met een groene 12, had ik opeens twee tienen. Ik had namelijk al een andere stapel met een groene 10 en zoals gezegd mag je dus niet twee dezelfde getallen in je etalage hebben. Het gevolg was dat ik deze stapels moest samenvoegen tot één nieuwe. Daarmee ging ik dus twee punten achteruit, maar ook nog eens van vijf rijen naar vier en daarmee was het beëindigen van de ronde weer een stuk verder weg.

Zo speel je de ronde door tot iemand zes kaarten in zijn etalage heeft liggen met minstens drie kleuren, of totdat de trekstapel op is. Aan het einde van de ronde tel je je punten. Dit is een optelsom van de waardes van de bovenste kaarten in je etalage. Heb je geen drie kleuren in je etalage? Dan mag je niet meedoen aan de puntentelling van de ronde.



Het kan dus zomaar zijn dat jij de ronde beëindigt, maar een van je medespelers meer punten scoort. Zoek daarom naar een goede tactische balans tussen het verhogen van de waarde in je eigen etalage en het verkleinen of verlagen van die van je tegenspelers. Daar zit echt de kracht van dit kleine spelletje in én wat ons betreft ook het meeste plezier.

Er zijn eigenlijk maar twee kleine kanttekeningen te noemen. Het spel speelt het beste met drie of meer spelers, want bij twee spelers is het logisch dat jij eigenlijk altijd het doelwit bent van je medespeler. Dat brengt me ook bij mijn tweede kanttekening, want tijdens speelsessies met meerdere groepen bemerkte ik dat iemand vooral het doelwit wordt op het moment dat die persoon bijna de ronde kan beëindigen. Dan kan het ineens heel hard gaan. Met name als er vervolgens nog vier andere spelers aan de beurt zijn voordat jij weer kan. Desondanks zijn het geen zware minpunten en tegelijkertijd ook heel logisch, want uiteraard moet je ervoor zorgen dat jij de punten krijgt en niet je tegenspeler.

Variatie voor dikkoppen
Om het spel anders te laten verlopen heeft White Goblin Games gedacht aan een scorevariant voor dikkoppen. Het staat echt zo in de regels, ik verzin de naam niet. In deze dikkoppen-variant wordt het spel op dezelfde wijze gespeeld, maar tijdens de puntentelling mag alleen de speler met de meeste punten in zijn etalage de punten opschrijven. De andere spelers krijgen dus 0 punten, ook al hebben ze drie verschillende kleuren. In deze variant is het daarom nog belangrijker om tactisch te spelen in plaats van alleen maar snel je etalage te vullen.

Uiteraard kan je legio huisregels bedenken om het spel nog meer aan te passen, maar eigenlijk is dat niet nodig. Het spel is compleet en uitdagend genoeg zoals het nu is. Maar om toch een eigen variant te noemen: je mag ook nieuwe rijen bij je tegenspelers maken in plaats van alleen op de bestaande rijen. Waarom dit leuk kan zijn? Als een medespeler al vijf rijen heeft (met niet al te hoge cijfers) en jij minder rijen hebt (met hoge getallen) en wel al drie kleuren, dan kan je ook een nieuwe rij bij je tegenstander neerleggen om de ronde te beëindigen. Hij scoort deze ronde laag en jij scoort hoog.



Horror of humor?
Humor! Zoals ik in eerdere reviews en artikelen al heb aangegeven, is artwork voor mij erg belangrijk bij een spel. En dat zit hier zeker goed. Zo heeft White Goblin Games met Nox wederom een koddig en kleurrijk spel in het assortiment. Want ondanks het feit dat Alphonse, Jack en Ramon schedels zijn, vind ik ze eerder lachwekkend dan griezelig. Het spel zelf spreekt me bovendien ook gelijk aan. Je pakt het snel op om even een potje te spelen, heeft weinig uitleg nodig en brengt genoeg tactiek maar ook meer dan genoeg hilariteit met zich mee. In mijn optiek is het daarom geschikt voor zowel nieuwe als ervaren spelers. Zorg er wel voor dat je Nox met minstens drie mensen speelt, omdat je anders standaard elkaars doelwit bent. Het is nog even wachten op de adviesprijs, maar mocht die (zoals ik vermoed) aan de lage kant zijn – ergens tussen de 10 en 15 euro – dan is Nox weer gewoon, mede dankzij het fijne formaat doosje, een fijne toevoeging aan je spellencollectie.

Deze review is geschreven door Carina Veenstra.