Spelers: 2-4
Speelduur: +/- 20 minuten
Leeftijd: Vanaf 8 jaar
The Mind: Soulmates is een spel van verbinding. Samen met je medespelers probeer je op dezelfde golflengte terecht te komen, zonder een woord met elkaar te spreken. In deze oorverdovende stilte streef je, op coöperatieve wijze en puur op gevoel, samen naar hetzelfde doel.
Na The Mind en The Mind: Extreme, is dit het derde deel in de serie. Ook hier is het weer zaak om alle kaarten in de juiste volgorde van 1 naar 100 te stapelen. Maar ditmaal met een nieuwe twist.
Wat is The Mind?
Zonder overleggen moeten jullie proberen om de kaarten uit jullie hand op de juiste volgorde te leggen. Aan het begin heeft iedereen slechts één kaart in de hand, maar dit worden er elke ronde steeds meer.
Je mag maar een paar keer de mist in gaan en er zijn twaalf levels waar doorheen geworsteld moet worden. Geen ronde is hetzelfde. Zijn de spelers zo goed op elkaar afgestemd dat iedereen zijn kaart op het juiste moment opgooit? Je gaat het meemaken.
Lezers die bekend zijn met The Mind kunnen zich vast de spanning herinneren.. De twijfel slaat toe: Heeft een ander wellicht een kaart die net eerder moet? Moet ik zodoende wachten? Wat als ik te lang wacht?! En dan het moment dat de kaart ligt... opluchting... vreugde zelfs! Of toch klein verdriet? Lukt het de groep niet om alle kaarten op juiste volgorde neer te leggen, dan zal de connectie in de groep versterkt moeten worden. Alleen dan haal je alle twaalf de niveaus.
Wat is er nieuw?
In The Mind Soulmates wilden bedenkers Reinhard Staupe en Wolfgang Warsch het spel naar mijn gevoel intenser maken. De kaarten worden dit keer namelijk blind neergelegd waardoor het tot aan het einde van de ronde niet duidelijk is of de kaarten op de goede volgorde liggen. Dat klinkt als een grote uitdaging, daarom is er een nieuwe rol weggelegd voor de Ziener.
De Ziener mag de neergelegde kaarten bekijken en een hint op de hintkaart schrijven die als informatie voor de rest dient. Dit moet een getal van een speelkaart zijn. Afhankelijk van het level mag de ziener er soms zelfs twee noteren.
Level 1 houdt het spel nog eenvoudig: Er worden vier kaarten uitgedeeld, de ziener mag er bij het starten van level 1 drie bekijken en mag één getal ervan noteren als hint. Meestal om aan te geven dat dit getal heel dicht bij een ander getal ligt.
Nadat iedereen zijn kaarten blind op de stapel heeft gelegd, bekijkt de ziener het resultaat. Klopt de volgorde niet, dan verliest de groep één van de vier levens en mag hij direct een tweede hint opschrijven. Wederom een getal op één van de speel kaarten. De ronde wordt opnieuw gespeeld. Klopt de volgorde wel, dan mogen de spelers door naar level twee. Het spel heeft twaalf levels en elk level voelt net iets pittiger dan het vorige.
Onderscheid
The Mind: Soulmates onderscheidt zich van de andere twee spellen door het gevoel van ongewis, waarin je zit, te vergroten. Dit komt doordat de stapel blind wordt neergelegd. De ziener moet tegelijkertijd zijn best doen om het voor de rest eenvoudiger te maken om de juiste volgorde te vinden. Een belangrijke rol die je dan bezit!
Het spel maakt zo een intieme setting aan tafel waarbij vier mensen voor de verandering eens helemaal stil moeten zijn maar waarbij je de raderen bijna kan horen draaien. Dit gevoel is nog veel sterker dan in de vorige twee varianten van The Mind.
Oordeel
Na een aantal potjes met drie en vier man kan ik stellen dat The Mind Soulmates een leuke nieuwe variant is op een zeer geliefd spel.. Het is eenvoudig neer te leggen en kan voor veel spanning aan tafel zorgen.
Wel mis ik de uitdrukkingen op de gezichten van opluchting of pijn die ik heb meegemaakt heb bij de eerste The Mind, wanneer bij het leggen van een kaart direct zichtbaar wordt of je aan het winnen of verliezen bent zorgde dat toch voor een bepaalde extase. Dat gevoel komt nu pas aan het einde van een ronde.
Ben jij weer eens toe aan The Mind en wil je deze aan tafel delen voor een wat rustigere avond? Dan is Soulmates zeker voor jou. Hij is goed te doen als filler of afsluiter van je bordspelavondje.
Persoonlijk zou ik helaas altijd voor het origineel kiezen. Soulmates is voor mijn gevoel wat zweverig en gewoonweg wat minder grappig.
Was getekend,
Vincenity