Dick - Colt Express
De laatste tijd ben ik regelmatig op BoardGameArena aan het spelen. Ik speel dan met vrienden en we hebben een skype sessie ernaast draaien. Op deze manier kunnen we elkaar toch een beetje kunnen aankijken en een beetje plagen als we elkaar dwars zitten in een spel. Het spel wat me het meeste plezier geeft is Colt Express. In dit spel zijn we allemaal treinrovers in het Wilde Westen. Elke ronde bestaat uit twee fases. In de eerste fase speel je omstebeurt een kaart uit je hand. Je kan daarmee verplaatsen, anderen aanvallen of de buit oprapen. Soms worden kaarten gesloten geplaatst of mag je er twee tegelijk plaatsen. Dit maakt het lastiger om te zien wat anderen precies van plan zijn. In de tweede fase worden de gespeelde kaarten verwerkt. Soms moet je dan nog kiezen waar je heen wilt of wie je aanvalt. Na vijf rondes wint degene met de meeste buit.
Colt Express is gewoon lachen. Ik speel niet eens om te winnen. Het is leuk om te proberen anderen dwars te zitten en er vervolgens achter te komen dat je niks dan lucht slaat. De animaties op BGA, maken het ook leuk, hoewel de animaties voor de mobiele app nog beter zijn. Ik raad het wel aan om Colt Express met minstens vier spelers te spelen, juist dan begint de chaos, en dus het plezier, groot te worden.
Nona - Paranormal Detectives
Mijn keuze deze maand is overduidelijk Paranormal Detectives, een deductie spel waarbij een geest hints geeft. Als Mysterium fan wilde ik dit spel zeker proberen! Het gave is dat de spelers zelf elke open vraag mogen stellen aan de geest, dus je kunt er super creatief mee zijn. Als antwoord kun je uit diverse types hints kiezen, dus ook daar weer veel opties. Paranormal Detectives is trouwens ook competitief, dus de speler die als eerste weet te achterhalen wat de geest precies is overkomen, wint. En de oplossing kan werkelijk alles zijn, je krijgt geen set opties om uit te kiezen als antwoorden zoals bij o.a. Cluedo. Enorm leuk en uitdagend!
Anna - Marvel Champions
Het was even wachten, maar nu heb ik hem toch eindelijk kunnen spelen: Marvel Champions. Toen FFG het co-operatieve Champions aankondigde wist ik direct dat dit spel wat voor mij was. Spelen als de helden? Je deck aanpassen met speciale persoonlijkheidskaarten? Count me in. Dat betekent jammer genoeg dat ook mijn portemonnee mee moet doen, Marvel Champions is namelijk een Living Card Game (LCG) wat inhoudt dat elke maand nieuwe heldenpacks, schurken, scenario’s en andere zaken uitkomen waar ik dan mijn geld aan moet verkwanselen. De verzameling moet tenslotte compleet, wat is Spider-Man zonder Green Goblin? Hoe werkt het spel? Elke speler kiest aan het begin een held waarmee diegene wil spelen. Elke held heeft zijn eigen manier van spelen. Zo heeft Iron Man allemaal gadgets die je wil verzamelen om zijn handlimiet omhoog te krijgen en heeft Black Panther speciale ‘For Wakanda!’ kaarten in zijn deck zitten, waarmee hij extra coole moves uit kan voeren. Elke ronde kies je of je held in heldenmodus of in alter-ego modus gaat. Dat is belangrijk want elke versie heeft zo zijn speciale krachten, daarnaast kunnen sommige kaarten en acties alleen worden uitgevoerd in heldenmodus en vice versa. Kaarten die je wilt spelen, moet je voor betalen met andere kaarten uit je hand. Keuzes maken is dus belangrijk! Wel weer leuk is dat de andere spelers gebruik kunnen maken van je kaarten als ze in de juiste vorm zijn. Daarnaast gaat de schurk, afhankelijk van je vorm, je aanvallen of aan zijn eigen snode plannetjes werken. Het moeten betalen voor kaarten en je strategie aanpassen op basis van of je in heldenvorm bent of Peter Parker, werkt allemaal heerlijk samen. Met dit spel ga ik nog wel vaker heldje spelen.
Klaas - Lisboa
Bij discussies over het ‘gewicht’ van spellen - hoe zwaar de wissel is die het spelen ervan trekt op je hersenpan - komen de creaties van één ontwerper standaard ter sprake: Vital Lacerda. Dit genie uit Portugal is de man achter onder meer The Gallerist, Vinhos en Kanban: eurogames die het uiterste vergen van iedereen die het aandurft ze te spelen. Als ik het zo opschrijf, klinkt het vrij dramatisch allemaal, maar dat is het punt: ik ben een beetje bang gemaakt voor zijn spellen, hoewel ik er al aardig wat gespeeld heb intussen en dat ging prima. Alleen de meest loodzware van het stel had ik nog niet geprobeerd: Lisboa. Dat heb ik afgelopen maand goed gemaakt en wat blijkt: het is mijn favoriete Lacerda tot nu toe. Het thema waar het spel omheen gebouwd, is een driedubbele ramp die Lissabon trof aan het einde van de achttiende eeuw: een aardbeving, een brand én een tsunami. Als spelers bouw je de stad weer op door het spelen van kaarten, waarmee je acties kunt uitvoeren die betrekking hebben op puinruimen, nieuwe winkels bouwen en openbare werken voltooien. Elke beurt komt het aan op een keuze maken uit vier redelijk simpele opties, maar de truc is om alles zo te plannen, dat je maximaal effect haalt uit wat je doet. Alles is in het spel aanwezig om je eigen efficiënte puntenmachine in elkaar te zetten - en daar zijn meer mogelijkheden voor dan je waarschijnlijk ooit zult ontdekken in je leven - maar zie het allemaal maar eens voor elkaar te krijgen… Heerlijke hersentraining, als je houdt van dit soort pittige spellen.