Ons goede voornemen voor 2019: meer bordspellen. We schoppen het jaar af met Castell, Porta Nigra, Western Legends, Dinosaur Island en Pandemic Legacy. Welke spellen heb jij in januari gespeeld? Laat het ons onderaan dit artikel weten!

Klaas – Castell
Dit spel met als bijzonder thema het Catalaanse gebruik om torens te bouwen van mensen had ik al een tijdje in de smiezen. Afgelopen maand kreeg ik bij een vriend van me eindelijk de kans om Castell te spelen en inderdaad: het effectief verdelen van je acties om te reizen over een kaart, artiesten te verzamelen en opdrachten uit te voeren past helemaal in mijn straatje. Maar die dingen kun je in wel meer spellen doen. Het lollige van deze is het stapelen van die mensen, want die bouwwerken moeten liefst zo hoog mogelijk worden en voldoen aan nog een paar andere eisen die gesteld worden op de festivals waar je met je gezelschap optreedt. Aan het begin kunnen je acrobaten nog niet zoveel, maar als je ze nieuwe vaardigheden gaat aanleren, lukt het ze om bijvoorbeeld zwaardere groepsgenoten te tillen, bredere lagen te maken en hun balans beter te bewaren. Om het hoogst de lucht in te gaan, is het zaak slim te rekruteren, trainen en met inzicht te bouwen. Ben fet!



Nona - Porta Nigra
Januari bracht ik door met het spelen van spellen die al té lang niet meer op tafel waren geweest. Wanneer je collectie steeds groter wordt, is dat helaas iets dat kan gebeuren. Wanneer ik altijd een ander vergelijkbaar spel verkies of mijn interesse verlies gaat een spel de kast uit, maar dat was niet het geval met Porta Nigra. Op de één of andere manier zag ik ‘m steeds over het hoofd wanneer ik een selectie maakte en dacht dan vaak bij het opruimen dat ik het volgende keer toch echt moest spelen. Zo ging dat meer dan een jaar, maar in januari heb ik het dan toch eindelijk weer gespeeld. En dan ook meteen maar drie keer in twee weken, nu we toch bezig waren ;-) Smaken veranderen, maar dit spel vind ik nog minstens net zo leuk als toen ik het kocht! In dit spel heb je actiekaarten waarop altijd meer acties staan dan je mag uitvoeren. Je loopt rondjes over het spelbord om op de juiste plekken bouwstenen te kopen en torens te bouwen, waarbij bepaalde combinaties bonuspunten opleveren. Het is een spel wat heel vlot speelt en met een hoop interactie zonder pesterig te zijn. Hoewel ik normaal geen fan ben van spellen met een area control gedeelte, maken die elementen in combinatie met meerdere opties per beurt en het selecteren van de juiste combinaties het een spel wat ik echt heel leuk vind.



Dick - Western Legends
Ik had Western Legends gemist tijdens de Kickstarter, maar bij een andere campagne van Kolossal Games als add-on toegevoegd. Hoewel ik nog wacht op dat spel (Omen Saga) kreeg ik Western Legends al onaangekondigd binnen. Dit was een leuke verrassing. Afgelopen maand heb ik het meerdere keren gespeeld en ik vind het een geweldig spel.
Western Legends is een sandbox spel. Dat betekent dat je volledig vrij bent in waar je heen gaat en wat je doet. Je kiest eerst een bekend personage uit de tijd van het Wilde Westen, bijvoorbeeld Billy the Kid of Calamity Jane. Elke personage begint met een eigen setup: een hoeveelheid geld, bepaalde items, een aantal poker kaarten en een startlocatie.
Tijdens je beurt bepaal je zelf waar je heen gaat. Hoe ver je mag gaan, hangt ervan af of je te voet of te paard gaat. Vervolgens kan je een actie op de locatie uitvoeren. En hier zijn zoveel mogelijkheden. Ga je naar het theater? Of wil je een bank overvallen? Ga je mijnen naar goud? Of wil je juist een kudde koeien drijven? Het is aan jou wat je doet. Veel acties worden gespeeld met poker kaarten dus het is belangrijk genoeg kaarten op hand te hebben. Maar als je gewond raakt, kan je minder kaarten vasthouden. Uiteindelijk verdien je Legend Points. Zodra een speler de afgesproken aantal Legend Points heeft (15, 20 of 25) is het spel afgelopen en begint de eindscore. Degene met de meeste punten wint.
Ik geniet van de vrijheid in het spel. Ik kan mijn goud naar de bank brengen voor geld en vervolgens meteen de bank overvallen in één beurt. Het spel is leuker met meerdere spelers aangezien je dan meer interactie hebt. Maar ik kan het van harte aanraden en het is mijn spel van januari 2019.



Elin - Dinosaur Island
Mijn Best of the Month, Dinosaur Island, stond sinds Essen 2018 wat treurig in de kast. Mijn man wilde het al een jaar hebben, maar nu het eenmaal van ons was, groeide in mij het verzet. Iets in de psychedelisch roze dinosaurusjes, het jaren ’90-thema en de kinderlijk grote dobbelstenen stond me tegen. Soms wil je er ook gewoon niet achter komen dat die hobby van je man toch wat onvolwassen is. Deze maand durfde ik het dan toch, met de frisse moed van goede voornemens. En potverdorie, wat een héérlijk spel is dit! Alles zit erin: engine building, worker placement, tile placement, set collection… Elke ronde komen ze in 4 overzichtelijke fasen voorbij, die je verrassend snel onder de knie hebt. Als 12-jarige zag ik voor het eerst in de bioscoop levensgrote dino’s over het scherm wandelen. Dat gevoel van verwondering weet dit spel wonderwel naar boven te halen. En wat betreft die roze dino’s, dat Jurassic Park-thema en die grote dobbelstenen: die vind ik eigenlijk juist fijn. Ik ben toch minder volwassen dan ik dacht.



Jeroen - Pandemic (Legacy - seizoen 1)
Ik had nog nooit Pandemic gespeeld. Sterker nog, ik had nog nooit een coöperatief bordspel gespeeld. Maar je kan maar zoveel goede verhalen over een spel horen voordat je overstag gaat. In Pandemic neem je het in teamverband op tegen virussen die zich razendsnel over de wereld verspreiden. Elke speler neemt een andere rol en krijgt daar een speciale actie bij. Goed nadenken hoe je je eigen kracht (en die van je medespelers) kan inzetten om te winnen is vereist. Dit deed mij allemaal heel erg denken aan de briljante strategie game Xcom. Nog even een tip: zoek drie vrienden uit die het Legacy concept even leuk vinden als jij. Anders loop je kans dat dit spel onverrichter zake in je kast blijft staan en dat is zonde. Voor ultiem speelplezier is het vereist dat je regelmatig met hetzelfde groepje afspreekt om dit spel uit te spelen. Ben je nog niet bekend met het Legacy principe? Het houdt in dat je keuzes in de eerste speelsessie invloed hebben op het tweede potje, en op het derde. Zie het als een choose your own adventure, maar dan met andere mensen erbij. En stickers. Veel stickers. Naar het schijnt heb je na een potje of twaalf een uniek spelbord ten opzichte van alle andere spelborden. Aan dat hele Legacy zijn we trouwens niet toegekomen, de eerste keer. Als maagden (slechts één van ons had jaren terug een keer Pandemic gespeeld) werden we zo hard door de ziektes ingemaakt dat we besloten eerst nog maar een paar keer te oefenen. Dat is trouwens verdomd slim gedaan van de makers: je kan beginnen met spelen zonder Legacy regels. Na twee sessies kregen we de smaak te pakken. De speciale acties zijn zó verfijnd op elkaar afgestemd dat iedereen even belangrijk is. Ik kan niet wachten tot 9 februari, dan spelen we eindelijk mét Legacy regels. Het is te hopen dat ik geen griep krijg.