Carnavalo draait qua thema om het carnavalsfeest. Als Brabander ontkom ik niet aan carnaval, dus dit spel moest ik natuurlijk proberen! In Carnavalo ben je de leider van een carnavalsvereniging en wil je graag de controle verkrijgen over de gezelligste feesttenten, dit alles zodat jouw carnaval leuker is dan die van alle andere feestvierders.


Klaar voor een feestje?
Het eerste dat opvalt bij het klaarzetten van het spel zijn de vrolijke kleuren. Het bord heeft zes feesttenten, die overigens niks met de spelerskleuren te maken hebben maar daar helaas wel grotendeels mee overlappen. Voor elke feesttent op het spelbord is er ook een beweegfiche met de tent erop geplaatst, deze worden tijdens het spel gebruikt om de betreffende locaties sneller te bereiken. Naast het spelbord zal de welbekende optocht plaatsvinden, hier leg je een stapel fiches met praalwagens klaar. Bij elke feesttent en bij de optocht plaats je vervolgens nog een stapeltje veren met daarop overwinningspunten. Voor elke speler is er een set kleurige kaarten met daarop vrolijk uitgedoste personages en een feestbus. Iedere speler kiest een kleur en krijgt de daarbij behorende kaarten en houten schijfjes. Die schijfjes stellen confetti voor, al komt dit niet echt lekker over. Het was beter geweest als er stickers waren bijgeleverd of als er voor kartonnen fiches met een afbeelding was gekozen. Gelukkig geeft de rest van het spelmateriaal het thema wel goed weer.


De spelregels zijn wat langdradiger dan nodig, maar waren nog goed te begrijpen. Er is een los blad bijgeleverd waarop duidelijk staat hoe een beurt, een ronde en de puntentelling verlopen. Het helpt enorm om die erbij te houden tijdens het lezen van de volledige spelregels. Achterop elke bus staat ook een speloverzicht in iconen weergegeven, maar daar ontbreekt wel behoorlijk wat informatie dus dat kan juist weer voor verwarring zorgen.


Het doel is vrij simpel en het spel klinkt bij het uitleggen misschien ingewikkeld, maar zodra je begint met spelen heb je het concept heel snel door. Helaas hebben de acties die je uitvoert niet zoveel te maken met het thema, zoals je zometeen zult zien.

Confetti, veren en praalwagens
Uiteindelijk is het de bedoeling dat jouw carnavalsvereniging het meeste bijdraagt aan de sfeer in de diverse feesttenten. Je wilt niet teveel tijd doorbrengen bij de optocht, want er zijn zoveel leuke feestjes in de stad! Wie toch het meest bij de optocht aanwezig is bezit ineens een praalwagen die vijf minpunten oplevert, ben je toch iets te lang blijven hangen. De tweede plek levert juist weer een beloning op, een veer met overwinningspunten.



Een dag feestvieren is afgelopen als twee spelers geen kaarten meer hebben. Je kijkt dan per feesttent wie er het hoogste puntenaantal heeft. De eerste plek verdient zijn schijfje confetti, de tweede plek krijgt net als bij de optocht een veer met punten. Het spel is afgelopen na vier dagen feesten of als een speler al eerder vijf van de zes schijfjes confetti heeft verzameld. De speler met de meeste overwinningspunten wint vervolgens het spel. Een schijfje confetti is vijf punten, een veer tussen de één en vier punten en een praalwagen kost je vijf punten. Kan ik inkomen, zo’n praalwagen in je garage moeten stallen is behoorlijk onhandig ;-) Maar verder voelt dit spel nogal abstract, terwijl de makers wel hun best hebben gedaan het thema goed over te brengen. In uiterlijk zijn ze daarmee zeker geslaagd, maar in speltechnisch opzicht niet echt. Strijden om de eerste en tweede plek op een locatie heeft voor mij niks te maken met gezellig allemaal carnaval vieren.


Prins Carnaval
Om het thema wat beter over te brengen zijn er drie speciale personages, die het spel elk op hun eigen plek beginnen. Als eerste is er Prins Carnaval die de optocht zal leiden. Wanneer hij een feesttent bezoekt lokt hij de kaart op het podium (de bovenste kaart van de stapel) naar de optocht naast het spelbord, waar je dus het risico loopt op die vervloekte praalwagen. Miss Carnavalo is een sexy verschijning die bij het bezoeken van een feesttent de speler onderaan de stapel meelokt naar het midden van het bord en tijdelijk buiten spel zet. Haar eventuele vorige slachtoffer is als gelukkig mens terug gekeerd en komt nu op het podium te staan. En dan hebben we nog Barricadol, deze bouncer zorgt ervoor dat er geen gasten meer in zijn feesttent mogen komen. Hij zorgt er echter ook voor dat je de tent niet mag verlaten. Het idee van deze personages voegt de nodige humor toe aan het spel die goed past bij het carnaval thema. Ze zijn echter belangrijk om het spel te beïnvloeden en te winnen, dus onderschat ze niet.


Feesttent
Elke beurt kun je één feesttent bezoeken of een speciaal personage bewegen. Een tent bezoeken doe je door een kaart te spelen bij een tent naar keuze. Als er nog niemand aanwezig is leg je jouw kaart open neer, je staat dan in de spotlight op het podium als gangmaker van het feestje! Wanneer je al op het podium van een tent staat mag je er geen nieuwe kaart plaatsen. Wanneer er een andere speler op het podium staat heb je twee keuzes. Allereerst kun je het podium overnemen, de andere speler krijgt dan een stap op het spoor van die feesttent cadeau, de punten op dit spoor tellen mee bij het bepalen van de meerderheid. De andere optie is je mengen onder het publiek, je speelt dan een kaart gedekt onderop de stapel. De speler op het podium krijgt een beweegfiche met daarop een willekeurige feesttent. Deze fiches mag je voor of na het spelen van een kaart gebruiken om speciale personages te bewegen.


Verbroken belofte
Dit spel wordt neergezet als een tactisch spel waarbij geen geluksfactoren vanuit het spel zelf komen. De enige verrassingen horen te komen van je medespelers, wanneer zij een kaart gedekt spelen. Echter is de geluksfactor tijdens de opzet van het spel behoorlijk hoog. Dusdanig dat het spelplezier er redelijk onder te leiden heeft. Elke speler begint met één zelf gekozen kaart in een willekeurig gekozen tent. Dit betekent dat je dichterbij bepaalde personages kunt staan, want die beginnen op vaste plekken op het bord. Omdat de personages verschillende effecten hebben en de één duidelijk vervelender is dan de ander voelt dat nogal oneerlijk en uit balans. Een oplossing was bijvoorbeeld geweest om bijvoorbeeld spelers tegen de spelrichting in te laten kiezen in welke tent ze wilden beginnen. Verder begint iedereen met een willekeurig beweegfiche. Wanneer je met minder dan zes spelers speelt dan zullen sommige spelers een fiche krijgen van een lege tent en anderen van een tent waar al een kaart ligt, dit is wederom een behoorlijke geluksfactor die het spel teveel beïnvloed. Je bent namelijk verplicht ongebruikte beweegfiches na je beurt in te leveren, dus je kunt ze niet bewaren voor later. Ook dit was op te lossen geweest door toe te staan fiches te bewaren. Dat had het spel meteen tactischer gemaakt en jou als speler meer interessante keuzes geboden.


Conclusie
De manier waarop het spel begint voelt dus vaak niet eerlijk aan. Met zes spelers is het nog te overzien, maar hoe minder speler hoe groter de geluksfactor een rol speelt. Daarnaast is dit spel niet echt geschikt voor twee spelers, want je vecht om de meerderheid in zes feesttenten met slechts vijf kaarten. Oftewel, met twee spelers kun je te weinig invloed op elkaar uitoefenen. Dit spel komt het beste tot z’n recht met een zo hoog mogelijk spelersaantal, maar ook met vijf á zes spelers heb ik niemand kunnen vinden die het spel nog wel eens een keer wilde spelen. Geen goed teken dus. Wanneer jouw spellengroep houdt van bluffen, gek is op carnaval en graag iets thematisch wil spelen met een biertje erbij, dan kun je Carnavalo nog overwegen. In elk ander scenario moet ik dit spel helaas afraden. Het voelt niet spannend, heeft meer geluk dan verwacht en gehoopt en het thema komt tijdens het spelen niet goed genoeg uit de verf. Ik had op meer gehoopt, maar helaas voelt het spelen van Carnavalo absoluut niet als een feestje.