Uitgever: 999 Games
Spelers: 1 tot 4
Speelduur: ±60 minuten
Leeftijd: vanaf 12 jaar

De meeste spellen in het genre van Crown of Emara moeten het hebben van hun mechanismen in plaats van hun thema. Dat maakt boven de meute uitspringen lastig, maar deze oerdegelijke titel flikt dat toch.

Het is lastig uit te leggen wat je als speler nou precies doet binnen het fictieve wereldje van Crown of Emara. Elke speler zorgt ervoor dat hij of zij zoveel mogelijk burgers verzamelt en huizen om deze mensen in onder te brengen. Oké, maar je bouwt daarbij niet aan een rijk, want dat bestaat al. Dat zijn namelijk alle plekken waar je je acties doet in het spel. Werk je dan aan rivaliserende fracties of families binnen het koninkrijk? Zoiets staat in het regelboekje, maar hoe dat verhaal nou helemaal in elkaar steekt, blijft vaag.


De grote wisseltruc
Het beste is om daar niet te diep bij na te denken. Makkelijk zat, want bij dit vlot spelende spel, dat strategische plannen mengt met tactische besluiten, heb je al je aandacht nodig. In Crown of Emara zet je verschillende soorten grondstoffen om in punten van soort 1 (burgers) en van soort 2 (huizen). Je laagste score van die twee is je eindscore. Tot zover nog niks onderscheidends.


Er zijn verschillende acties te kiezen om je doelen te bereiken, maar niet alle acties zijn op elk moment beschikbaar. De meeste van je acties voer je uit met behulp van een set van negen kaarten. Iedere speler heeft dezelfde, maar in iedere ronde heb je maar drie willekeurige in je handen. Die kun je uitspelen in de volgorde die je wil. Bij die acties moet je denken aan het pakken of omruilen van grondstoffen. Als je een kaart speelt, hoort daar ook een beweging bij van een, twee of drie stappen met je pionnen op het bord. Dat bord heeft twee delen: een helft waar je grondstoffen kunt pakken en een helft waar je grondstoffen inwisselt voor geld, ringen, boeken en uiteraard punten.


Dat voelt goed
Planning is alles in dit spel. Omdat je niet overal zomaar heen kan, moet je je pad goed uitstippelen en een strategie kiezen die je maximaal resultaat geeft voor elke plek waar je belandt op het bord. Een ander kan je daarbij niet dwars zitten, want de interactie is minimaal in Crown of Emara. Het enige dat er kan gebeuren is dat anderen eerder dan jij grondstoffen inwisselen, waardoor het rendement van bepaalde acties wordt verlaagd.


De meeste tijd zitten alle spelers dus hun eigen ding te doen en dat moet je liggen. Maar als je plezier haalt uit het combineren en optimaliseren van in principe eenvoudige acties, zal dat solitaire karakter je waarschijnlijk een worst zijn. Want het voelt goed als je de juiste ambachtslieden heb aangetrokken voor die lucratieve uitzondering op de regels en dat samenbrengt met een plekje op het bord dat bovengemiddeld produceert voor jou, om maar eens een voorbeeld te noemen van een mogelijk pad naar de overwinning.


Breinkraker
Voor veel spellen die een soortgelijk gevoel geven, moet je al snel twee uur uittrekken, maar Crown of Emara speelt snel: als iedereen een beetje bekend is met de regels iets meer dan een uur. Al is dat voor een groot deel afhankelijk van het aantal spelers - twee of drie is ideaal - en de peinstijd die de spelers nemen voor zichzelf. Want er is heel veel mogelijk en dat maakt het een spel waar je niet snel op uitgekeken zal raken, vooral dankzij de wisselende ambachtslieden bij ieder potje. De mooie combinatie van krakende brainpower met overzichtelijke spelmechanismen maken Crown of Emara een must voor liefhebbers van uitdagende eurogames en mensen die toe zijn aan ietsje pittigers dan de meeste instapspellen.

Tekst: Klaas Kaptijn