Uitgever: 999 Games
Spelers: 2 tot 6 spelers
Speelduur: ca. 15 minuten
Leeftijd: 8+

Geluk. Het is en blijft een ongrijpbaar fenomeen. Er lijkt er altijd wel één in je vriendengroep te zitten die er een onuitputtelijke bron van heeft, maar in de werkelijkheid is er natuurlijk geen peil op te trekken. De één vindt de geluksfactor in spellen een trekpleister, terwijl de ander het geluk zoveel mogelijk wil uitsluiten. Met ‘’Lucky’’ 7 lijkt 999 Games voor het eerste geval te kiezen, maar ondanks de naam is het spel helemaal niet zoveel gebaseerd op de geluksfactor.

In ‘’Lucky’’ 7 is het de bedoeling om in een hoog tempo kaarten weg te spelen. Wanneer je stapel op is, heb je gewonnen. De kaarten speel je weg op een manier die veel weg heeft van het alom bekende Halli Galli, waarbij je een klap op een toonbankbelletje moet geven wanneer er zich vijf dezelfde vruchten aandienen. ‘’Lucky’’ 7 probeert dit concept iets aan te passen om zo weg te komen met een nieuw idee, maar de fruitsmaak van eerdergenoemd spel weet nooit echt te verdwijnen.

Bij dit gangsterspel van 999 Games is het wel het reactievermogen dat de hoofdrol speelt, maar hierbij is het omzetten van de gedachte naar een fysieke handeling met je ledematen niet de bedoeling. Er hoeft dus geen dansje te worden gedaan of hard op de tafel te worden geslagen. Nee, ‘’Lucky’’ 7 wil dat je jezelf verbaal onder controle hebt. De kaarten dagen je namelijk uit om al dan niet bepaalde geluiden te maken. Duurt het te lang voordat je het geluid maakt, of maak je het geluid helemaal niet, dan betekent dat niet veel goeds. Het idee is om kaarten op te stapelen tot het getal zeven is bereikt. Dit bereik je door met het aantal gangsters op de kaarten mee te tellen. Wanneer de zeven is bereikt, wordt er weer teruggeteld naar één enzovoorts. Een kaart met een enkele gangster erop is een eitje: je zegt simpelweg het eerstvolgende getal hardop. Maar sommige kaarten hebben een verrassing in petto. Zo is er een gangsterkaart met een telefoon erop. Dit betekent dat bij het neerleggen van de kaart de keel moet schrapen. Een pistoolkaart zorgt er wel voor dat het getal oploopt, maar deze mag je niet hardop meetellen (wanneer de loop op je wordt gericht, ben je immers met stomheid geslagen). Een kaart met twee telefoons laat je tweemaal de keel schrapen. Als je na het spelen van ‘’Lucky’’ 7 dus nog niet klaar bent voor een speech of een avondje karaoke, dan weet ik het ook niet meer.



Is dit het?
‘’Lucky’’ 7 heeft naast het vijftal verschillende kaarten bar weinig om het lijf.  De handleiding raadt je aan om op een gegeven moment zelf woorden, zinnen en geluiden te verzinnen, maar dit zal enkel voor meligheid zorgen. Voor ‘experts’ is de regel bedacht dat de startspeler geen fout aan het begin van zijn beurt mag maken, want dan krijgt hij van iedere andere speler een strafkaart. Het is leuk bedacht, maar voegt uiteindelijk angstaanjagend weinig toe aan het spelconcept, dat zich qua diepgang toch al op een zeer oppervlakkig niveau bevindt. Het uitbreiden van het aantal spelers naar het maximum van zes kan iets aan de spelvreugde toevoegen, maar het blijft te weinig om het lijf hebben om lang te boeien.

Conclusie
‘’Lucky’’ 7 is duidelijk geen ‘’Lucky’’ shot. Het spel is bijzonder oppervlakkig en is zelfs als vlug tussendoortje geen interessante optie. Er zijn betere reactiespelletjes op de markt die voor veel meer hilariteit kunnen zorgen. Of je bij die spellen meer diepgang gaat vinden dan bij ‘’Lucky’’ 7? Dat valt te betwisten, maar daarvoor zijn deze spellen uiteindelijk ook niet bedoeld. Ik waardeer de poging van 999 Games om naast reactiespellen als Halli Galli, SET en Confusion iets nieuws te proberen, maar we moeten ook kunnen concluderen dat deze poging al snel strandt.