Volg ons op Youtube Volg ons op Instagram Abonneer op onze RSS

Review Spring Meadow

Uitgever: White Goblin Games
Leeftijd: Vanaf 10 jaar
Aantal spelers: 1 tot 4
Speelduur: 15 minuten per speler
Prijs: €35

Puzzelen met Tetris-achtige stukjes, opgeleukt met een knisperend natuur-thema: waar hebben we dat eerder gezien? Ja, Spring Meadow is alweer het derde spel van ontwerper Uwe Rosenberg volgens deze formule. Is dat te veel van het goede of kunnen we deze er nog prima bij hebben?

Waar het in dit spel om draait, is zo effectief mogelijk van onder naar boven je eigen spelersbord volpuzzelen. Behoorlijk abstract dus, maar toch is het leuk dat Rosenberg er nog een aanlokkelijk thema op heeft weten te plakken dat met een beetje goede wil nog past ook. Het idee is dat je als bergwandelaar een besneeuwd grasveld (je spelersbord) vrijmaakt (door die puzzelstukjes erop te leggen) zodat je eindigt met een frisgroen weitje vol bloemen en hier en daar een marmottenburcht, waar al dan niet zo’n snoezig beest uitsteekt.

Bring me Edelweiss
Een idyllisch plaatje, maar in de praktijk ben je dus vooral bezig met het kiezen van de ideale tegels om je puzzel perfect op z’n plek te laten vallen. Midden op tafel ligt een groot bord, verdeeld in rijen en kolommen, met daarop 25 stukjes. Omstebeurt mogen de spelers uit een steeds wisselende rij of kolom een stukje pakken en op hun eigen bordje leggen. Het voornaamste doel daarbij is rijen vol krijgen, van onder naar boven, want dat levert de meeste punten op. Die worden geteld tijdens waarderingen, die plaatsvinden als een speler bij het kiezen uit zijn rij of kolom nog maar keuze heeft uit één stukje of zelfs helemaal niks. De balans wordt opgemaakt en degene met de hoogste score, krijgt een prachtig edelweiss-speldje. Het bord wordt weer gevuld en verder spelen maar. Bemachtig je daarna je tweede speldje, dan heb je gewonnen.


Om nog wat extra strategie in het spel te krijgen, hebben de meeste stukjes gaten. Lukt het je om die gaten naast elkaar te leggen, dan verdien je bonustegels die je kunt gebruiken om de lege plekken in je puzzel-kunstwerk op te vullen of om gauw nog even een rijtje vol te maken. Het is ook een goed idee om die gaten over de marmottenburchten te leggen, want zo sprokkel je nog wat extra punten bij elkaar én ze bieden de mogelijkheid om burchten compleet af te dekken, wat van pas kan komen als jouw ideale tegel er niet tussen zit. Dan komt er wel een marmot door een andere burcht naar buiten en dat kost je weer een punt.


Koddige knaagdieren
Genoeg om rekening mee te houden dus bij het puzzelen. Het is zaak om de boel zo neer te leggen dat je voor je succes niet afhankelijk bent van dat ene perfecte stukje, want - en dit gaat gewoon gebeuren - daar kan een ander zo mee vandoor gaan. Gaten bij elkaar leggen is ook een must als je kans wilt houden op de winst, want hoe groter de gatenclusters worden, hoe groter tot op zekere hoogte de bonustegels worden en dan gaat het rap. Én je moet in de smiezen houden of bepaalde rijen of kolommen binnen de tegelvoorraad niet te snel leeg raken, want je wilt die waardering natuurlijk hebben op het moment dat jij de meeste rijen vol hebt liggen.


Die eerste waardering komt een stuk sneller dan je misschien denkt en als het eerste speldje dan wordt uitgedeeld, lijkt het alsof het wel eens heel snel gedaan kan zijn met het potje. Maar omdat de winnaar van de ronde daarna al zijn blootgelegde burchten moet bedekken met koddige knaagdieren, blijf je ook als tussentijdse verliezer nog kans maken.


Simpele genoegens
Wie bekend is met de andere twee spellen uit Rosenbergs puzzel-trilogie - het wat eenvoudigere Cottage Garden en het meer uitvoerige Indian Summer - zal meer dan één aha-erlebnis hebben bij het spelen van Spring Meadow. Een heel andere ervaring dan die twee biedt de nieuwste dan ook niet, maar dat is geen ramp: niet voor mensen voor wie dit een eerste kennismaking is met dit soort spellen én niet voor de liefhebbers. Ik reken mezelf bij die laatste groep: ik geniet er enorm van als het lukt zo’n vreemd gehoekt stukje op te laten gaan in mijn puzzelwerkje. Van dat soort simpele genoegens moet dit spel het hebben en als je daar vatbaar voor bent, gaat Spring Meadow je heel blij maken.


Spelen met mensen die zich blind staren op de ideale pasvorm van al die stukjes, kan tot een langere speeltijd leiden dan je misschien plezierig vindt, maar er is geen reden om als speler in die val te trappen: het spel biedt altijd wel mogelijkheden om iets nuttigs te doen en met die bonustegels erbij hoef je geen meetkundig wonder te zijn om de rijen toch keurig te sluiten. Maar wil je op hoog niveau puzzelen en daar alle tijd voor nemen, dan is er altijd nog de solo-variant die je daar alle gelegenheid voor geeft.

Conclusie
Spring Meadow is, om in de taal van zijn bedenker te spreken, gefundenes Fressen voor iedereen die al enthousiast was over Rosenbergs eerdere spellen in deze hoek, of bijvoorbeeld ook Berenpark. Maar ook als je nog nooit zoiets gespeeld hebt, kun je hier probleemloos mee van start gaan. Het spel biedt ontspannen puzzelplezier, maar strategisch ingestelde planners kunnen zich hier net zo goed mee vermaken. En met 72 stukjes in de doos met allemaal een andere vorm of compositie, ben je hier, als je dat zou willen, nog wel tot komende lente zoet mee.

Tekst: Klaas Kaptijn


 

Aantal keer bekeken: 4104 

Laagste 3 prijzen voor Spring Meadow (Bordspellen)

32.75 3
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
Bol.com Partner 10
€  32.75€ 0.00   € 32.75
Spelgezel 10
 
€  28.00€ 7.00   € 35.00
Spelshop.be 8.1
 
€  30.00€ 6.00   € 36.00

Meer prijzen 

Reacties

Door Juggerhest (108 reacties) op 07-11-2018 10:57
( PM )
Vind Cottage Garden een aardige game, maar denk dat deze teveel hierop lijkt om nog een spel van Uwe aan te schaffen. Goede duidelijke review!
Door Skull_kid (2512 reacties) op 07-11-2018 11:34
Rol: Forum Moderator
( PM )
Ik mis een beetje de vergelijking met Cottage Garden en Indian Summer. Of nouja, een vergelijking is misschien niet nodig, maar wel een "wat nu als je één van die spellen al hebt". Hetzelfde met Patchwork.

Geen onbelangrijk onderdeel voor een spel in een serie. Is het opbouwen van onder naar boven anders genoeg om het toch interessant te houden?
Door Fantasyfreak (1219 reacties) op 07-11-2018 23:31
( PM )
Ik vind persoonlijk Patchwork en Cottage Garden nog veel verschil hebben. Maar bij de serie Cottage Garden, Spring Meadow en Indian Summer heb ik juist teveel het gevoel dat als je er 1 gezien hebt je ze allemaal wel gezien hebt.
Door Juggerhest (108 reacties) op 08-11-2018 12:13
( PM )
De nieuwste van U. Rosenberg "Reykholt" lijkt mij persoonlijk interessanter...
Door Nona (225 reacties) op 09-11-2018 16:49
( PM )
Quote:
Ik mis een beetje de vergelijking met Cottage Garden en Indian Summer. Of nouja, een vergelijking is misschien niet nodig, maar wel een "wat nu als je één van die spellen al hebt". Hetzelfde met Patchwork. Geen onbelangrijk onderdeel voor een spel in een serie. Is het opbouwen van onder naar boven anders genoeg om het toch interessant te houden?

Klaas heeft gevraagd of ik hierop wil antwoorden omdat ik van de redactieleden de meeste ervaring met de serie heb (ik heb ze allen minstens 15x gespeeld en ook een aantal keer staan demoën). Ik sluit me om te beginnen wel aan bij Klaas z'n conclusie: als je jezelf tot liefhebber van dit soort spellen rekent dan is dit de moeite. Vind je dit type spel niet zo boeiend dan is dit niet ineens zo baanbrekend anders dat je er meerdere uit de serie wilt hebben Ze hebben alledrie overeenkomsten, maar ik vind ze alledrie anders genoeg voelen dat ik het echt wel de moeite vind ze alledrie aan te schaffen als je van tile laying en puzzelen houd.

Ik heb aan 't einde van deze lange post een korte summary gemaakt waarin ik vertel welk soort speler ik denk dat het best bij elk spel uit de trilogie past Ik zal eerst nog overeenkomsten/verschillen en gevoel per spel benoemen zodat je ook zelf beter kan vergelijken, maar als je dat niet zo boeit kun je ook door naar de conclusie onderaan

Mijn visie op de serie en Patchwork:
- Cottage Garden: laat je net als Spring Meadow stukjes van een algemeen bord pakken, steeds uit een andere rij. Je kunt elkaar daarin soms wel een beetje blokkeren, maar zit elkaar niet heel erg in de weg. Omdat het spel draait om de meeste punten hebben na een behoorlijk aantal beurten voelt dit spel minder spannend dan de anderen uit de reeks, je kunt redelijk relaxed je eigen gang gaan. Sommige mensen vinden dat heel fijn, maar ik krijg vaak de feedback dat het na een paar potjes toch eentonig gaat voelen en dat het wat interactie mist. De manier waarop het scorespoor werkt is wel leuk en het is ook fijn dat je altijd het gevoel hebt dat je nog kans op de winst kan maken en niet snel klem komt te zitten.

- Spring Meadow: heeft dus dezelfde manier van tegels pakken als Cottage Garden, maar heeft meer tension omdat welke stukjes gepakt worden bepalen wanneer er een telling komt, dus wat een ander weg pakt heeft sneller invloed op jou zelfs als ie geen tegel pakt die jij wilde. Het artwork is minder druk, persoonlijk vind ik het vrij saai ogen, maar mensen die tile laying lastig en soms onoverzichtelijk vinden pakken dit spel daardoor wel makkelijker op. Dit spel en Indian Summer hebben beiden een duidelijk doel ipv punten verzamelen, wat mensen vaak toch meer aanspreekt. Stukken leggen lijkt op het 1e gezicht hier makkelijker dan bij Cottage Garden omdat je weet dat je van onder naar boven wil gaan werken en dus minder keuzevrijheid hebt, maar schijn bedriegt. Omdat er op bepaalde momenten een telling komt en je er dan beter voor moet staan dan je tegenstander(s) is het namelijk veel belangrijker hoe je je stukken neerlegt en is deze echt harder nadenken dan je op het eerste gezicht zou verwachten.

- Indian Summer: Omdat je hier begint met eigen stukjes ipv te pakken van een algemeen bord en de puzzel ook ineens wat ingewikkelder is geworden denken mensen soms dat hier interactie mist. Er is echter een fiche wat je tegels van een tegenstander laat kapen en gezien het een race is wie als 1e z'n bord helemaal opgevuld heeft is dat fiche enorm belangrijk. Sommige mensen vinden dat lastig, want er is in Indian Summer best veel om op te letten: bij je eigen bord wil je het liefst 1 gedeelte tegelijk vullen want pas dan speel je de fiches vrij voor gebruik, maar je wil ook het liefst grote stukken leggen want dan is je bord sneller vol, de gaatjes moeten over fiches heen om die vrij te spelen maar het liefst wil je ook nog de gaatjes aan elkaar aansluiten om dieren te lokken. Naast je eigen puzzel moet je dus ook nog constant opletten hoe ver de ander is en zorgen dat je op het juiste moment een paddestoel in kan zetten om diegene te dwarsbomen EN je moet ook nog eens nadenken over het aanvullen van je eigen stukjes uit de algemene rij. Deze is dus duidelijk het lastigst en voelt voor mij het meest uniek. Het is mijn persoonlijke favoriet, maar ik ken ook genoeg mensen die deze too much (voornamelijk te onoverzichtelijk) vinden of die het storend vinden dat er niet meer manieren zijn om elkaar dwars te zitten en de race te beïnvloeden. Dat beïnvloeden doet Spring Meadow beter, omdat je door slim te kiezen welke stuk je pakt je een telling kan vertragen of juist versnellen.

Patchwork: Hoewel ik snap dat mensen veel hiermee vergelijken, want puzzelstukjes en dezelfde designer, voelt deze voor mij heel anders. Deze heeft namelijk veel meer interactie en daarnaast moet je betalen voor de stukjes die je wilt bouwen. Betalen moet met knopen maar knopen zijn ook je punten aan het einde van het spel, dus dat voegt een leuk element toe terwijl de trilogie echt draait om hoe je je tegels neerlegt, Patchwork voegt ook een stukje resource management toe en maakt timing belangrijker. Je hebt veel directer invloed op je tegenstander, je pakt namelijk allebei uit dezelfde algemene rij ipv eigen rijen en kolommen zoals bij Cottage Garden/Spring Meadow. De borden zijn blanco dus lekker overzichtelijk waardoor je naast je bezig houden met je eigen puzzel wat gemakkelijker kan inschatten welke stukken je tegenstander misschien wil hebben en dat is belangrijk om over na te denken wanneer je een stukje pakt. Ook het tijdspoor waardoor je soms meerdere beurten achter elkaar kunt spelen komt niet terug in de trilogie.

Patchwork is voor mij dus écht totaal anders en vind ik ook een must have. Wie van tile laying en puzzelen houd raad ik ook zeker de trilogie aan en ik zou dan op basis van de beschrijvingen kijken wat je het meeste aanspreekt. Bevalt je 1e keuze uit de trilogie je goed dan kun je kijken of je er nog 1 of 2 aan wilt schaffen. In samenvatting: Cottage Garden is naar mijn idee geschikt voor wie lekker zen met z'n eigen puzzel bezig wil, Indian Summer is voor wie graag meer uitdaging heeft en geen probleem heeft met een boel dingen tegelijk in de gaten houden en Spring Meadow is de beste keus voor wie wel graag wat meer interactie heeft maar de puzzel lekker overzichtelijk wil houden.

P.s. Dit is bijna een review op zichzelf geworden, oeps!
Door Fantasyfreak (1219 reacties) op 11-11-2018 13:10
( PM )
Wow lange comment maar zo is het wel duidelijker Dan weet ik nu dat ik het sowieso bij Cottage Garden hou.