Uitgever: Days of Wonder
Spelontwerp: Alan R. Moon, Rob Daviau en Matt Leacock
Illustraties: Julien Delval
Aantal spelers: 2 tot 5
Tijd: 20 tot 90 minuten

De Legacy van Ticket to Ride

Ticket to Ride is langzamerhand wel een klassieker te noemen. Het valt prima in het rijtje Monopoly, Mens-Erger-Je-Niet, Catan en Carcassonne. De aantrekkingskracht zit hem in de simpele regels. Tijdens je beurt kan je slechts een paar dingen doen: maximaal 2 nieuwe treinkaarten pakken, nieuwe bestemmingskaarten pakken, of treinkaarten inleveren om een route te claimen en daarmee punten te verdienen. Het uiteindelijke doel is om ook nog eens punten te verdienen met je bestemmingskaarten, want als je zo’n kaart niet voltooid hebt, verlies je die punten. De speler met de meeste punten wint het spel. Er zijn ondertussen vele variaties beschikbaar die op één of andere manier de regels iets aanpassen of iets toevoegen. En nu hebben we Ticket to Ride Legacy, de grootste doos met de meeste inhoud, waarbij je stukje bij beetje meer speelelementen ontgrendeld.

De doos heeft een typische Ticket to Ride look.

Ticket to Ride als Legacy

Een legacy spel is een spel waarbij er tijdens of aan het eind van het spel wijzigingen plaatsvinden die permanent zijn. Denk hierbij aan nieuwe regels, nieuwe kaarten, of juist kaarten die verdwijnen. Of wat te denken van een speelbord dat wordt uitgebreid.

Dit is ook het geval in Ticket to Ride Legacy, waarin. Het eerste wat opvalt is dat het bord uit puzzelstukken bestaat en het eerste potje slechts met een paar stukken begint. Over de 12 potjes die Ticket to Ride Legacy ongeveer duurt, breidt het speelbord zich vervolgens steeds verder uit.

Daarnaast krijgt elke speler een eigen doosje dat jouw treincorporatie voorstelt. De voorkant van het doosje symboliseert jouw kantoor, de andere helft is jouw kluis.
Ook zijn er nog kaarten die je in een regulier Ticket to Ride spel niet zal vinden: gebeurteniskaarten, postkaarten en verhaalkaarten. Allen hebben invloed op het verloop van het spel. Sommige meer persoonlijk en andere juist voor elke speler.

We zijn klaar om te beginnen.

Legendes uit het westen

Als je bekend bent met de Pandemic Legacy serie dan weet je dat alle potjes met elkaar verbonden zijn door middel van een verhaal. Dit is ook het geval tijdens Ticket to Ride Legacy. Tijdens de setup lees je het verhaal door tot de pauzekaart. Hiermee gaat het verhaal verder en worden ook nieuwe regels geïntroduceerd. Het verhaal begint anders dan je van een Ticket to Ride spel zou verwachten:

Het is 1865. Thaddeus Reeves, de eigenaar van één van de grootste treinbedrijven in de Verenigde Staten, is vermoord. Al het bewijs wijst naar Mama O’Connel. Maar zij blijkt te zijn verdwenen. Toch kan ze nog steeds haar spoorwegnetwerk vanaf haar schuilplaats aansturen. Maar nu is er een grote kans om geld te verdienen met een eigen spoorwegnetwerk. Wie zal de nieuwe leidende magnaat worden?

Niet een standaard Ticket to Ride

Waar te beginnen met de regels die anders zijn ten opzichte van wat je gewend zal zijn als je al bekend bent met Ticket To Ride? Als eerste geld. In dit spel verzamel je geen punten, maar geld. Je krijgt bijvoorbeeld geld voor voltooide bestemmingskaarten. Ook verlies je geld voor bestemmingskaarten die je niet hebt voltooid. Je kan nooit negatief eindigen, maar je telt wel je verliezen nadat je eerst je opbrengsten hebt geteld.

Er is ook een manier om geld te verdienen zodra je een route claimt. Als de kleur van de route overeenkomt met de kleur van jouw bedrijf krijg je direct $2. Persoonlijk vond ik dit idee wel geinig, want Ticket to Ride heeft vaker kritiek gehad dat de kleur van de spelers stukken overeenkwam met de kleur van de kaarten en de routes op het bord. Dit zorgde vooral voor beginnende spelers voor wat verwarring en nu wordt het gebruikt voor een regel in het spel.

Hmmm… volgens mij heb ik meer treinkaarten nodig.

De regels voor dubbeldikke routes zijn hetzelfde gebleven. Deze mogen alleen twee keer gebruikt worden als je met vier of vijf spelers speelt. Nu zijn er ook drie-dubbeldikke routes. Deze mogen bij elk spelersaantal gebruikt worden. Dat is maar goed ook, want veel bestemmingskaarten lopen naar de vier steden: Boston, New York, Philadelphia en Baltimore.

Dan zijn er nog de gebeurteniskaarten. Tussen de treinkaarten zitten een aantal kaarten die zorgen dat je een gebeurteniskaart moet trekken. De speler die zorgt dat de gebeurtenis komt, trekt de eerstvolgende kaart en leest de gebeurtenis voor. De nieuwe regel die deze kaart geeft telt, totdat een nieuwe gebeurteniskaart getrokken moet worden. Sommige kaarten zullen juist positief zijn, maar sommige zullen ook problemen kunnen veroorzaken voor spelers. Dit zorgt ervoor dat het spel een onvoorspelbaar element heeft.

Links een continue gebeurtenis, rechts een éénmalige.

Later in het spel komen ook de postkaarten aan bod. Deze zorgen voor bepaalde doelen die een speler zelf tijdens het spel moet halen voor een bepaalde bonus, die meestal aan het eind van alle potjes wordt uitbetaald. Wat dit doel is blijft geheim voor de andere spelers, wel staat er een verhalende tekst op de voorzijde. Deze moet je voorlezen aan alle spelers.

Dit zijn alle wijzigingen die vanaf het begin al gelden in Ticket to Ride Legacy, maar zoals ik al aangaf, veranderen de regels in een legacyspel. Aan het eind van het spel tel je hoeveel geld je hebt verdiend. De speler met het minste geld wordt automatisch de startspeler voor het volgende potje. Deze speler mag ook een gebeurteniskaart van het spel verbannen. Dat betekent dus dat die kaart permanent uit het spel gaat. De winnaar mag uiteindelijk kiezen welke regio toegevoegd zal worden aan het spel. Dit brengt meteen nieuwe regels met zich mee en het volgende potje zal dus anders zijn. Dit betekent ook dat jouw ene spel, alle twaalf potjes samen, niet hetzelfde verloop hoeft te hebben als die van een ander.

Verder stop je alle onderdelen die meegaan naar het volgende potje, zoals onvoltooide postkaarten, in je kantoor. Spullen die bewaard moeten worden tot het einde van het gehele legacyspel, zoals je loonstrookje, gaan in je kluis.

De inkomsten na het eerste potje.

Het volgende potje

Met een nieuw deel van het speelbord komen er nieuwe steden en daarmee nieuwe routes bij. Hoe groter het bord wordt, des te meer treintjes je krijgt om te gebruiken. Maar ook zullen de potjes steeds iets langer gaan duren. Tijdens onze speelsessies duurden de eerste potjes zo’n 20 tot 30 minuten. Maar het laatste paar duurde zeker een uur. Dit is zeker anders als je het vergelijkt met Pandemic Legacy, waarbij elk potje ongeveer even lang duurde.

Na twaalf potjes Ticket to Ride Legacy zit het spel er op. Iedereen opent hun kluis en kijkt hoeveel zij hebben verdiend. De speler die in totaal het meeste geld heeft verdiend, wint uiteindelijk Ticket to Ride Legacy.

Kan het spel nu de prullenbak in? Nee! Na een aantal aanpassingen, heb je een compleet uniek Ticket to Ride spel wat je alsnog kan spelen.

Het eerste potje zit er op.

Het eindstation

En wat vind ik nu van Ticket to Ride: Legendes uit het Westen? Ik heb erg genoten van de variëteit in de  speelrondes. Elke keer was het toch net even anders. Als je net als ik veel variaties van Ticket to Ride hebt gespeeld, dan zullen sommige elementen je wel bekend voor komen. Maar ze voegen zeker allemaal waarde toe aan het spel en zorgen ervoor dat je tactieken steeds weer moet aanpassen.

Voor een spel waarin je erg afhankelijk bent van de kaarten die beschikbaar zijn, is er zeker ook ruimte voor tactisch inzicht. Weliswaar leveren de bestemmingskaarten je het meeste geld op. Je kan ook kiezen voor kleine routes, die vooral in het zojuist ontdekte gebied liggen en snel te realiseren zijn, maar die leveren minder op. Of je gaat juist voor de langere routes die van het nieuwe gebied naar het startgebied gaan. Deze zijn lastiger om te voltooien, maar de beloning in munten is ook hoger.

Wij kwamen echter ook bestemmingskaarten tegen met twee steden die in onontdekte gebieden lagen. Als je zo’n gebied mist, dan kan je die bestemmingskaart dus nooit voltooien. Dit leverde voor ons geen problemen op, maar mocht dit gebeuren, leg die kaart apart, totdat je deze wel kunt gebruiken.

Het verhaal was verder flinterdun. Je had nooit echt gevoel dat je invloed had op de uitkomst van het verhaal, zoals je dat wel hebt bij Pandemic Legacy. Dat komt waarschijnlijk doordat Ticket to Ride niet coöperatief is. Invloed uitoefenen op het verhaal zou een speler juist wat voordeel of nadeel kunnen geven. Persoonlijk boeide het verhaal mij niet echt. Het ging me vooral om de verschillende regels.

Als je nooit eerder Ticket to Ride hebt gespeeld, dan stel ik voor je eerst bekend te maken de regels van het basisspel. Als je daarmee vertrouwd bent, dan is Legendes uit het Westen zeker een leuke variant en een unieke Ticket to Ride ervaring.

Ik heb mijn medespelers ook gevraagd wat zij vonden van het spel:

Speler 1 (man 17 jaar): Ik vond Ticket to Ride Legacy ontzettend leuk om te spelen. Elke keer dat we een nieuw spel begonnen had iedereen er zin in. Het is simpel en gemakkelijk te spelen en iedereen heeft kans om te winnen. Hoe verder we in het spel kwamen hoe meer ik dacht dat ik de tickets niet zou kunnen halen, maar toch wist ik er telkens mee weg te komen. Het allerleukste vond ik dat er elk potje steeds meer mogelijkheden bijkwamen (en dat ik heb gewonnen natuurlijk).

Speler 2 (vrouw 67 jaar): Ik vond Ticket to Ride altijd al een leuk spel. Ik vind deze Legacy variant een super. Het speelt fijn. De wijzigingen die tijdens het spel plaatsvinden nodigen uit om verder te spelen. Je blijft nieuwsgierig. Het verhaal is in het begin een beetje vaag, maar wordt gaande het spel steeds duidelijker.
Zoals je kunt lezen, vonden we allemaal Ticket to Ride Legacy een erg leuk spel. Wat ons betreft krijgt dit spel ook een gouden budgy. Een echte aanrader voor iedereen die Ticket to Ride leuk vindt.