Spelers: 2 tot 5
Speelduur: ± 40 minuten
Leeftijd: vanaf 7 jaar
In Velonimo sprint een bonte verzameling dieren op veel te kleine fietsjes naar de eindstreep van een wielerwedstrijd. Maar eigenlijk probeer je als spelers als eerste van al je kaarten verlost te zijn in vijf etappes.
Veel van de kaartspellen die in Nederlandse huishoudens gespeeld worden, kennen het principe dat je zo snel mogelijk de kaarten in je hand kwijt moet zijn. Velonimo hoort ook bij die categorie, al werkt deze net iets anders dan de meesten. Het is een zogenaamd ‘ladder climbing’-spel en hoewel dat lijkt op een spel met slagen, zit er een andere draai aan. Wie Tichu of The Great Dalmuti kent, weet hoe het principe werkt, maar Velonimo maakt het ook voor jongere kinderen toegankelijk. Met dank aan de vrolijke beestenboel en versimpelde regels.
Lang spannend
Het spel is verdeeld in vijf etappes, die allemaal hetzelfde verloop hebben. De punten die je elke etappe kunt winnen, lopen wel steeds verder op, zodat de einduitslag lang spannend blijft. Iedereen begint met elf kaarten in de hand. De kaarten hebben zeven verschillende kleuren en waardes van 1 tot 7. Als je aan de beurt bent, mag je verschillende combinaties van kaarten spelen, maar de waarde ervan moet wel hoger zijn dan wat er door de vorige speler is neergelegd. Een enkele kaart is waard wat erop staat. Maar je mag ook meerdere kaarten van dezelfde kleur of met hetzelfde getal spelen.
Simpel sommetje
Om de waardes van setjes te bepalen, is een simpel rekensommetje nodig. Iedere kaart in een set is tien punten waard, plus het laagste getal op de kaarten. Speel je bijvoorbeeld een roze 3 en 5, dan is de waarde 10 + 10 + 3 = 23. Drie vieren zijn 10 + 10 + 10 + 4 = 34. Er zitten ook nog speciale kaarten in het spel van een afwijkende kleur, met waardes tussen de 25 en 50. Die mag je alleen nooit combineren met andere kaarten. Op deze manier probeer je van al je kaarten af te komen.
Eindsprint
Het tactische element komt om de hoek kijken bij het passen. Je kunt dit namelijk ook doen als je nog kaarten hebt met waardes hoog genoeg om te spelen. Komt de beurt daarna terug bij jou, dan kun je je kaarten alsnog spelen. Op die manier kun je je tegenstanders uit de tent lokken, hun beste kaarten laten spelen en daarna zelf de boel afmaken. Pas als iedereen gepast heeft, begint er een nieuwe ronde. De etappe is ten einde als er nog maar één persoon kaarten vast heeft. Zo worden er dus vijf etappes gespeeld en wie dan de meeste punten heeft, wint.
Lekker maf
Hoewel het principe van Velonimo vrij simpel is, merkte ik dat de meeste nieuwe spelers even een paar rondjes nodig hadden om het helemaal te begrijpen. Maar als dat eenmaal achter de rug is, speelt het lekker vlot en komt het gevoel van een klassiek kaartspel naar boven. Het werkt met diverse spelersaantallen, al moet je je inschattingen wanneer het slim is om je beste kaarten te spelen wel aanpassen bij meer of minder mensen. Maar dat houdt het interessant. Het thema met fietsende dieren is lekker maf en geeft kleur aan iets dat net zo goed een spel met simpele gekleurde kaarten had kunnen zijn. Er is zelfs een variant op de gele trui te winnen: een shirt met erwtjes en worteltjes. Dat smaakt naar meer.
Waar voor je geld?
Velonimo is een uitstekende kandidaat om dat kaartspelletje te worden dat je speelt om de avond af te sluiten of tussen de grote jongens door op een spellendag. Het concept is net even anders dan de meeste, maar toch helder genoeg om snel opgepikt te worden door allerlei soorten spelers. En die lollig getekende dieren op de kaarten doen daarbij zeker geen kwaad. Daarom is een zilveren beginnersbudgy dik verdiend.
Tekst: Klaas Kaptijn
Nieuws 
Prijsreactie 
Forum 
Shopsurvey