Escape rooms zijn hip en happening, elke stad heeft er inmiddels wel eentje. Ook de bordspelwereld heeft hier slim op ingehaakt, met onder andere de EXIT- en Pocket Escape series. White Goblin Games springt er nu ook op in en lanceert Escape Tales: Het Ritueel. Dit escape-spel kun je alleen of met een groepje spelen. Officieel bedoeld voor maximaal vier spelers, waarschijnlijk omdat de puzzelkaarten anders lastig door iedereen te zien zijn, maar voel je vrij om het met meer mensen te spelen.


Escape Tales heeft al gelijk een paar positieve punten. Allereerst zit er geen tijdsdruk in het spel, je kunt er zo lang over doen als je maar wilt. Dat scheelt een hoop stress! Maar het belangrijkste: Escape Tales is speciaal gemaakt om herspeelbaar te zijn! Dit komt door twee factoren. Escape Tales draait om het verhaal en niet alleen om de puzzels. Je hoeft ook tijdens de puzzels niet op de kaarten te schrijven, ze te vouwen of anderszins te beschadigen, al is dat bij meer series het geval.

Het verhaal
In dit verhaal speel je Samuel, een man van wie z’n vrouw is overleden en z’n dochter Lizzy plotseling in een onverklaarbare coma terecht is gekomen. Doktoren kunnen Lizzy niet helpen en het gaat steeds slechter met haar. Je hoort over een vergelijkbaar verhaal en zoekt de vader van die jongen op. Hij vertelt over een ritueel, maar waarschuwt dat het uitvoeren niet zonder gevolgen zal zijn. Op eigen risico dus… En daar start het spel.


Escape Tales is dus niet zomaar een opeenstapeling van puzzels, maar een combinatie van een escape room en een choose your own adventure boek. Op verschillende punten in het verhaal moet je een keuze maken en die keuze geeft niet alleen een ander stuk verhaal, maar kan ook leiden naar andere kamers en puzzels. Het verhaal heeft verschillende eindes, waardoor het de moeite waard is het spel nog eens te spelen en hele andere keuzes te maken. Je zult wel een flink aantal puzzels opnieuw tegenkomen, dus als dat je stoort, is opnieuw spelen misschien niks voor jou.

Puzzels
De puzzels in het spel zijn veelzijdig. Er zit voldoende afwisseling in de soorten en de moeilijkheidsgraad ervan. Woorden, cijfers, figuren, van alles komt er voorbij. De moeilijkheidsgraad ligt niet ongelofelijk hoog, maar dat is ook logisch. Een volledig spel duurt namelijk vier tot zes uur en bevat vele puzzels, dus een half uur over een enkele puzzel doen is niet handig. Toch zijn sommige puzzels best een uitdaging. Wie er niet uitkomt, kan om een hint vragen. Hints krijg je via een app (eigenlijk een webpagina), waar je ook je oplossingen kan controleren. Wie net als ik een hekel heeft aan apps in een bordspel hoeft niet bezorgd te zijn: je hoeft er amper naar om te kijken. Vergelijk het met een bewaker in een echte escape room. Soms moet je daar iets aan vragen, maar de rest van de tijd ben je met je eigen spel bezig. De app bevat geen onderdelen van de puzzels of het verhaal, dat zit allemaal in het fysieke spel. Je wordt niet bestraft voor het gebruiken van hints of zelfs het opvragen van de oplossing, dus je kunt niet vast te komen zitten halverwege het spel.


Aantal puzzels in het spel en het aantal dat ik aan het einde op had gelost.
Slim
De opzet van het spel is slim gedaan. Het spel bevat een boek met stukken verhaal, fiches en drie stapels kaarten. De actiefiches gebruik je om stukken van de locatie te onderzoeken. De eerste soort kaarten bevat locaties die je tijdens het spel bezoekt. De tweede soort zijn noodlot-kaarten, deze kun je pakken wanneer je geen actiefiches meer hebt, maar nog niet verder kunt of wilt gaan. Hoe meer je er pakt, hoe groter de kans dat je verhaal niet goed afloopt. De derde stapel bevat allerlei soorten kaarten, waaronder de onderdelen van de puzzels. Je vindt echter ook keuzekaarten die het verhaal sturen en voorwerpen die je kunt gebruiken. Ook bevat de stapel de plattegronden en uitgangen van de diverse locaties. Heb je nog geen uitgang gevonden, dan kun je de huidige locatie nog niet verlaten. Hierdoor kun je geen stuk verhaal of puzzel overslaan die een noodzakelijk deel van het verhaal zijn. Het spel bevat ook extra puzzels, die niet verplicht zijn om verder te komen, maar je wel kunnen helpen of hinderen.


Minder slim
De componenten van het spel zijn minder slim aangepakt. De stapels kaarten zijn namelijk allen voorzien van een nummer. Handig, behalve dat ze verkeerd in de doos gestapeld zijn, waardoor je eerst kaart voor kaart de hele stapel andersom moet plaatsen. Er zijn extra kaarten gedrukt met daarop een waarschuwing om spoilers te voorkomen, maar door een ongelukkige splitsing van het deck zijn die waarschuwingen halverwege de stapel terecht gekomen. Schiet je niks mee op dus, oeps. Het kan dus gebeuren dat je bij het uitpakken van je spel één of twee kaarten aan jezelf verklapt. Datzelfde gebeurt bij het lezen van de spelregels. Elke kaartsoort heeft daar namelijk een afbeelding als voorbeeld. Helaas hebben ze hiervoor kaarten gebruikt die ook echt in het spel zitten, in plaats van een willekeurig voorbeeld te creëren. Deze kans op minuscule spoilers zijn het enige minpunt, want het spel zelf zit gewoon hartstikke goed in elkaar en is heel leuk om te spelen.

Conclusie
Escape Tales is origineel, goed opgezet en leuk om te spelen. Wie graag alle mogelijkheden verkent, zal het met plezier twee of drie keer spelen. Maar ook als je het slechts één keer speelt, is Escape Tales je geld zeker waard. Voor ongeveer dertig euro heb je alleen of met je spellengroep een hele middag plezier, stukken goedkoper dan een echte escape room! De fabriek had het spel alleen wat handiger in moeten pakken. Verder een absolute aanrader!