De reeks bestaat momenteel uit drie spellen, die allemaal overeenkomsten hebben maar toch ook allemaal heel anders spelen. Ik zal eerst de overeenkomsten benoemen en daarna dit spel los bespreken. Neem ook vooral een kijkje bij de andere twee spellen!
Penny Papers Adventure serie In de Penny Papers Adventures serie vertrekt iedereen gezamenlijk op avontuur, maar wel allemaal op je eigen blaadje. Het zijn spellen in het roll & write genre. In de Penny Papers reeks gooit altijd één willekeurige speler de dobbelstenen en iedereen vult op hetzelfde moment een eigen keuze in op een persoonlijk speelveld, je bent dus altijd en allemaal tegelijk aan het spelen. Heerlijk is dat, nooit op je beurt hoeven wachten! Ook is het leuk om te zien dat je met dezelfde dobbelstenen en dus dezelfde keuzes toch ieder met een heel ander blaadje eindigt.
In iedere box vind je de spelregels, een scoreblok en drie dobbelstenen. Het spelregelboekje is zoals andere spellen van uitgever SitDown meertalig, waaronder Nederlands, en is duidelijk geschreven. Er is geen limiet aan het aantal spelers per spel en omdat je allemaal tegelijk speelt heeft het aantal spelers ook geen invloed op de tijdsduur van het spel. Je kunt ook een potje alleen spelen, dit verloopt bijna hetzelfde als een normaal spel. Er is slechts één extra spelregel toegevoegd over hoe je een gegooide hindernis moet plaatsen.
Een scoreblok bevat 100 vellen waarvan ieder speler er per spel eentje nodig heeft. Het is ook mogelijk losse scoreblokken bij te kopen of je kunt net zoals ik een aantal vellen lamineren. Het scoreblok is in elk van de drie spellen niet alleen anders qua thema, maar ook qua indeling. Elk spel heeft dubbelzijdige blaadjes, met aan elke kant een andere layout, voor extra herspeelbaarheid.
De drie dobbelstenen in elk spel lijken op het eerste gezicht op standaard dobbelstenen. Op vijf kanten vind je het gebruikelijke aantal ogen, maar de zesde zijde heeft telkens een gekleurd symbool. Je hebt bij elk spel de keuze dobbelstenen los te gebruiken of bij elkaar op te tellen, dus je kunt afhankelijk van de worp cijfers tussen één en vijftien invullen. Het paarse symbool betekent dat je een cijfer naar keuze mag invullen, een joker dus. Het rode symbool laat tegenstanders een hindernis op elkaars blaadje zetten. Wat het groene symbool doet verschilt per spel, maar heeft altijd een positief effect.
De twee voornaamste verschillen tussen de drie spellen zijn de regels omtrent het invullen van je blaadje en de manier van punten scoren. SitDown heeft elk spel een minimale leeftijd toegekend, wat mij betreft hadden ze ook net als een puzzelboekje met een aantal sterren kunnen werken om de moeilijkheidsgraad aan te duiden. We bekijken ze één voor één, beginnend met de meest simpele.
Deel 1: Temple of Apikhabou In dit deel ontdek je á la Indiana Jones een vervallen tempel. Je speelveld stelt de plattegrond van de tempel voor met daarop vooral lege velden, maar ook een aantal verborgen kamers. Deze vakjes hebben een deur met een sleutelgat erop die alleen toegankelijk zijn wanneer er een sleutel gegooid is. Het spel is afgelopen wanneer iedereen zijn blaadje vol heeft.
Punten scoren: Er zijn twee manieren om punten te scoren in dit spel. De eerste is een setje van drie dezelfde cijfers aangrenzend plaatsen, dit scoort drie punten per setje. Je mag van elk cijfer maar één setje tellen, het heeft dus geen zin je hele blaadje vol te zetten met hetzelfde cijfer. De tweede manier is een aaneengesloten lijn van opeenvolgende cijfers maken, dit scoort één punt per cijfer in je langste lijn. In beide gevallen telt diagonaal ook als aangrenzend.
Invullen: Wanneer er geen speciale symbolen zijn gegooid vult elke speler één cijfer in op een vrij veld naar keuze. Dit is een veld zonder deur waar nog geen cijfer is ingevuld. Je mag hiervoor een losse dobbelsteen kiezen, maar ook het aantal ogen van twee of drie dobbelstenen bij elkaar optellen. Wanneer het paarse symbool is gegooid mag je een cijfer naar keuze invullen.
Hulpje: Op het moment dat de groene sleutel is gerold moet je een cijfer schrijven op een deur met sleutelgat. Dit is de enige manier om deze velden te vullen. Wanneer ook het paarse symbool is gegooid kies je een cijfer naar keuze, anders het aantal ogen op één of beide overige dobbelstenen.
Hindernis: Elke keer dat het rode symbool is gegooid vervalt de rest van de worp. Geef je blaadje aan een willekeurige medespeler. Hij plaatst een mummie op een vrij veld. Deze mummie is twee minpunten waard, tenzij je hem weet te verslaan. Dit doe je door het cijfer negen in een aangrenzend veld te plaatsen, dan verandert de mummie in twee pluspunten. Ook hier telt diagonaal mee als aangrenzend.
voorbeeld puntentelling aan het einde van het spel
Mijn mening: Temple of Apikhabou is de eerste en daarmee de simpelste in de serie. Doordat het doel duidelijk en overzichtelijk is kun je gemakkelijk zien waar je het beste een hindernis kunt plaatsen zodat je je tegenstander lekker dwars kan zitten. Hoewel niet erg uitdagend is het wel een verslavend tussendoortje waarvan je snel meerdere potjes achter elkaar doet. Als je een niet al te ingewikkelde roll & write zoekt is dit een hele leuke.
Conclusie De Penny Papers serie is wat mij betreft een geniaal idee. Hetzelfde basisconcept met zoveel overlap, maar dan met een paar wijzigingen toch drie totaal andere spellen ervan weten te maken. Gelukkig blijft het niet bij een goed idee, maar zijn ze ook echt leuk om te spelen. Hoewel ik de Valley of Wiraqocha in vergelijking met de anderen tegen vind vallen, is zelfs dat geen slecht spel. Als iemand erom vraagt speel ik met plezier een potje mee, maar zelf kies ik één van de andere twee. Wanneer we kijken naar de hele serie is mijn conclusie dus duidelijk. Wie een sneller en simpeler spel zoekt doet er goed aan de Temple of Apikhabou te kopen. Wie graag wat meer uitdaging heeft zal vrolijk worden van Skull Island. En ben je net als ik dol op roll & write spellen? Dan koop je ze lekker allebei of zelfs alledrie. Ik ben alvast benieuwd naar een eventueel vervolg van deze serie!