Uitgever: White Goblin Games
Leeftijd: Vanaf 12 jaar
Aantal spelers: 2
Speelduur: 60 minuten
Prijs: €20

“Een pittig spel voor twee spelers…” – zo adverteert White Goblin Games het opnieuw uitgebrachte Targi. Het spel staat bekend om zijn ingenieuze worker-placementsysteem, dat zelfs voor twee spelers genoeg spanning moet geven. De ontwerper maakte het spel vooral om de band tussen partners te versterken. En de reviewer? Die moet even wennen aan de logistiek, maar is dan helemaal om.


Het spel
In Targi ben je de leider van een Afrikaans woestijnvolk (de Toeareg), die zijn invloed middels slim handelen moet zien uit te breiden. Het speelbord bestaat uit een raster van 25 kaarten, waarvan iedere kaart een mogelijke actie geeft. Je claimt de kaart door er één van je vijf pionnen of stenen op te plaatsen. Sommige kaarten claim je voor de handelswaren of het goud; andere kaarten (‘stamkaarten’) kun je met die handelswaren en munten aanschaffen; weer andere kaarten geven je handige zetten in het spel. Doel is om zo snel mogelijk twaalf stamkaarten te verzamelen, liefst met zo hoog mogelijke overwinningspunten of bonussen. Hoe je die stamkaarten voor je neerlegt, maakt ook nog uit: plaatsing van gelijke kaarten in één rij levert bijvoorbeeld extra punten op. De speler die na twaalf rondes (of twaalf stamkaarten) de meeste overwinningspunten haalt, wint het spel.


Wat Targi bijzonder maakt, is het systeem achter de plaatsing van je pionnen. Als speler werk je met drie ‘targi-pionnen’ en twee ‘stamstenen’. De pionnen plaats je steeds op een van twaalf mogelijke randkaarten (de hoekpunten zijn niet beschikbaar). Heb je er eenmaal drie geplaatst, dan krijg je vanzelf twee kruispunten in het middenvlak, als coördinaten in een grafiek. Op die kruispunten plaats je je twee stamstenen, waarmee je ook de acties op die kaarten claimt. De zestien randkaarten blijven het hele spel liggen; de negen kaarten in het midden worden steeds vervangen. Per ronde heb je zo maximaal vijf mogelijke acties. Over de randkaarten hopt trouwens ook nog een rover, die mogelijke acties afblokt, af en toe een overval pleegt en de 12 rondes van het spel aftelt.

Achteruit inparkeren
Volg je het nog een beetje? Zo niet, dan ben je niet de enige. De eerste keer dat ik Targi speelde, liepen mijn hersens meteen vast. Uh… plaatsen op de randkaarten… en dan… kruispunten… als coördinaten op… aahhhh! Het leek wel achteruit inparkeren. In theorie snapte ik het systeem, in de praktijk belandde ik een meter van de stoep. Ik ben van nature niet zo ruimtelijk inzichtelijk en daar werd ik me hier akelig bewust van. Terwijl mijn tegenspeler al meteen handige zetten deed, pakte ik steeds de verkeerde kruispunten.


Maar al gauw had ik het coördineren in de vingers en kon het echte schaken beginnen. In Targi mag je je pion nooit tegenover die van je tegenstander plaatsen. Met iedere zet blok je daardoor heel wat mogelijkheden voor elkaar af. Het is steeds maar hopen dat je tegenstander niet doorheeft op welke stamkaarten en handelswaren jij aast; anders kan die jou gemakkelijk dwarsbomen (en jij de ander). Daarnaast vergt het handelen in Targi de nodige timing en efficiëntie. Een stamkaart die je niet meteen kunt afbetalen, gaat je in de weg zitten. Meer dan tien handelswaren en drie goudmunten mag je echter niet opsparen. Je moet dus een goed ritme vinden tussen het verkrijgen en weer uitbesteden van je handelswaren.

En daar was ik dan wél weer goed in. In latere potjes ontdekte ik handige stamkaarten, die het kopen van nieuwe stamkaarten bespoedigde. Zo kreeg ik een fijn machientje aan het draaien, waarmee ik soms wel drie stamkaarten in één ronde kon afbouwen. Nu was het ineens mijn ruimtelijk inzichtelijke wederhelft, wiens stam verpauperd achterbleef. Vond-ie niet leuk.

Couples who play together...
Toch is Targi geen hard-tegen-hard spel, mocht ik die indruk hebben gewekt. Er zijn genoeg opties voor het uitbouwen van je stam om elkaar niet teveel in de weg te zitten. De ontwerper, de Duitse peuterdocent Andreas Steiger, ontwierp het spel juist om twee geliefden rond de tafel te krijgen (zie hier voor een interview met hem). “Ik geloof er echt in dat spellen spelen je relatie versterkt,” zegt hij daarin. “Ik hoorde een keer het gezegde: Couples who play together, stay together. Daar zit veel waarheid in.” Zelf speelt hij ook het liefst met zijn vrouw, die hij in zijn interviews opvallend vaak noemt. *like!*


Wat Targi voor mij tamelijk briljant maakt, is dat het als tweespeler een gulden middenweg bewandelt. Aan de ene kant vergt het spel minder breinkracht dan een zwaarder spel als Terraforming Mars of Everdell. Nu ik eenmaal achteruit kan inparkeren, kan ik de opties prima overzien en rustig verschillende strategieën uitproberen. Met een speeltijd van 60 minuten komt het ook wat makkelijker op tafel. Aan de andere kant gaat Targi juist onverwacht diep. Met ieder potje ontdek je nieuwe mogelijkheden en word je behendiger in het benutten ervan. In vergelijking met lichtere tweespelers als Claim of Patchwork verwacht ik hier minder snel op uitgekeken te zijn. Ja, Targi is een heel prettig spel. En dat is nogal een verrassing eigenlijk.

Die Toeareg ook
Ik zeg verrassing, omdat het spel me qua visueel ontwerp niet zo trekt. Ik denk niet dat ik het er in een winkel had uitgepikt. De hoofdkleuren – wit, helderblauw en zand – zijn me wat te flets, de illustraties wat te droog. En dan die starre, zwart gesluierde ogen op de voorkant. We hebben het hier over een Afrikaanse stam! Kan het niet iets kleurrijker? Mijn zoon plaatste voor de variatie maar wat Skylanders als pionnen.


Enig onderzoek op internet vertelt me echter dat het aan de Toeareg zelf ligt. Iedere foto van de stam toont precies dat kleurenpalet (witte en helderblauwe kaftans, tegen weidse zandvlakten). Blijkbaar is spelontwerper Steiger gewoon trouw gebleven aan zijn bronmateriaal. Terecht, maar ook wel jammer; je voelt je wat minder in die wereld ondergedompeld. Maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Het geld waard?
De binnenkort bij White Goblin Games uit te komen editie moet €20,- gaan kosten. Dat is ontzettend weinig geld voor een tweespeler waar zoveel spel in zit. Zonder al te lange speelduur of al te veel keuzestress biedt Targi een uitdagende tweestrijd, die verrassend diep gaat. En dat is dan weer een tweestrijd waarbij je elkaar niet in de haren hoeft te vliegen. Het ideale spel dus voor het semi-gevorderde, bordspel-spelende koppel. Andere relatieverbanden werken vermoedelijk ook.

Goud!


Door: Elin Derks